Ostatni dokument, prywatny do książki Z KORCZAKIEM PRZEZ ŻYCIE.

 

We wrześniu 1969 roku obchodziłem moje 20. urodziny. Trzecie w Sztokholmie, bez moich rodziców. Oni nie mogli przyjechać do Szwecji, ja nie mogłem pojechać do Polski. Pisaliśmy do siebie listy. W jednym z nich, moim urodzinowym mój tata napisał do mnie:

Moje dwudziestolecie przypadło na okres, gdy po szkole w Pińsku lądowałem w Warszawie. Ile sobie po niej obiecywałem. Moje uniwersytety i droga przez mękę w dwudziestoleciu międzywojennym, w czasie okupacji no i sukcesy po wyzwoleniu, -znacie. W tym czasie danym mi było poznać, zbliżyć się i pracować z Wielkim Człowiekiem, Januszem Korczakiem. Życzę Ci Synku, abyś w życiu zetknął z Człowiekiem tej miary, byś mógł powiedzieć, że w jakiejś mierze i Ty służyłeś wielkim ideałom ludzkości.

Gdy tata, „Pan Misza”, zmarł w 1993 roku, chciałem Go w jakiś sposób upamiętnić. Pustka po Nim była dojmująca. Pomyślałem, że wielką radością dla taty będzie, jeśli nie osierocę Jego spuścizny, czyli jeśli będę dbał o pamięć o Korczaku. Postanowiłem stworzyć w Internecie pierwsze Repozytorium Korczakowskie. Powstało z zasobu szwedzkiego Archiwum Korczakowskiego. Możliwości techniczne wtedy były znikome, a fotografii i tekstów do opracowania wiele. To była moja tzw. praca u podstaw. Okazało się, że to dopiero początek. O Korczaku pisałem artykuły, opowiadałem na wykładach. Z czasem wykorzystałem również wirtualną przestrzeń i na swoim blogu często dzieliłem się wiedzą o nim. Konsultowałem różnorodne projekty, których Stary Doktor był bohaterem. Angażowałem się bardzo i czułem, że to ważne.

Teraz, gdy po ponad półwieczu czytam list od mojego taty, rozumiem życzenia jakie mi podarował. Wiem też, że spotkałem wyjątkowego dla mnie człowieka.

W 1995 roku postanowiłem stworzyć w Internecie pierwsze Repozytorium Korczakowskie. Powstało z zasobu szwedzkiego Archiwum Korczakowskiego. Możliwości techniczne wtedy były znikome, a fotografii i tekstów do opracowania wiele. To była moja tzw. praca u podstaw. Okazało się, że to dopiero początek.

Opis zdjęcia w Pierwszym Repozytorium Korczaka (1995): Dom Sierot, Warszawa, Krochmalna 92. Fotograf z ulicy Wolskiej, niedaleko Domu Sierot, rok 1930. Dzieci w górnym rzędzie od lewej: (2) Tecia, środkowy rząd od lewej: (1) Sabcia, (2) Szepsel, (4) Liberman Mania, (7) Kremer Janka, pierwszy rząd od lewej: (1) Kalina Abram, (2) Chaskele, (3) Rybaizen Leizorek (lub Notorzewicz Seweryn, (4) Grzyb Felek.

http://fcit.usf.edu/holocaust/korczak/photos/krochmal/

Okładka książki Z KORCZAKIEM PRZEZ ŻYCIE nareszcie gotowa.

Zarówno przednia (na fotografii powyżej) jak i tylna płaszczyzna okładki zawierają oryginalne listy pisane przez Janusza Korczaka i Pana Miszę – Michała Wassermana Wróblewskiego. List Korczaka na przedniej płaszczyźnie był adresowany do byłego bursisty i wychowawcy Jakuba Kutalczuka. W liście tym z 1938 roku pisze Korczak m.in. o sytuacji na koloniach letnich i wspomina że Misza zostaje jako wychowawca w Domu Sierot na rok przyszły. List jest podpisany, Goldszmit. Na tylnej płaszczyźnie okładki książki jest reprodukowany tekst Pana Miszy z 1988 roku opisujący historię Komitetu Korczakowskiego w Polsce i odbudowę Domu Sierot. Fotografie na okładce przedstawiają Korczaka i Pana Miszę na koloniach letnich i wśród wychowanków wewnątrz Domu Sierot na Krochmalnej.

Omslaget - Z KORCZAKIEM PRZEZ ŻYCIE - Äntligen!

Omslaget till boken Z KORCZAKIEM PRZEZ ŻYCIE är klart.

Omslaget till boken Z KORCZAKIEM PRZEZ ŻYCIE är klart. Vad jag har gjort senaste månaderna - skrivit om, egentligen, skrivit till, en bok som min far författade. Nu är omslaget klart. Så här ser det ut. En vän till mig, Jurek Snopek hjälpte med tankegångarna och de olika alternativen. Det var mycket pyssel vi hade då vi flyttade rund tre komponenter: Korczaks brev där han nämner min far, en bild av Korczak och min far tillsammans med barnen och själva titeln.

Korczak - Czapscy - Tygodnik Powszechny, 1 lipca 1945.

 http://old.mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=2072&from=publication