 |
"Wejściówka Korczaka" na Światowy Kongres Syjonistyczny w Bazylei w 1899 roku.
Podczas wakacji w 1899 roku Korczak był uczestnikiem Kongresu Syjonistycznego w. Bazylei. Prawdopodobnie jego wejściówka wyglądała tak.
|
Podczas wakacji (studia medyczne) w 1899 roku Korczak był uczestnikiem Trzeciego Światowego Kongresu Syjonistycznego w. Bazylei. Prawdopodobnie jego wejściówka wyglądała tak jak ta zielono z miejscem na galerii.
Światowy Kongres Syjonistyczny (World Jewish Congress [WJC]) to tzw. ciało ustawodawcze i najważniejsze forum Światowej Organizacji Syjonistycznej (ŚOS); określa ono politykę ŚOS, wybiera władze różnych organizacji, związanych z ruchem syjonistycznym.
 |
| Pierwszy Ś.K.S. został zwołany przez Teodora Herzla w Bazylei w dniu 29-31 VIII 1897. Prawdopodobnie, dwa lata pózniej Korczak siedział na galerii. |
Po kongresie w którym uczestniczył Janusz Korczak w 1899 roku Theodor Herzl utworzył w Wielkiej Brytanii żydowski bank Żydowski Trust Kolonialny który gromadził środki finansowe od Żydów na całym świecie, które były przekazywane na wsparcie żydowskiej kolonizacji w Palestynie, m.in. na zakup ziemi oraz zalesianie Erec Israel.
W 1901 roku na Kongresie Syjonistycznym w Bazylei utworzono Keren Kajemet Le Israel, który gromadził środki finansowe na zakup ziemi oraz zalesianie Palestyny.
W 1935 do zarządu polskiego Keren Hajesod organizacji zbierającej fundusze na przyszły Erec Israel na całym świecie, został wybrany Janusz Korczak. Keren Hajesod został powołany na Światowym Kongresie Syjonistyczny w 1920 r.
 |
| Dwie ksiązki Korczaka wydane przez Keren Kajemet w Warszawie. |
 |
| Turyści i Pielgrzymi - a Korczak to ew. przyszły osadnik. Korczaka pierwszy wyjazd do Erec Israel to początek wrzesnia 1934 år. Najpierw pociągiem do portu w Konstancji a potem SS "Polonia"portu Jaffa. Na zdjęciu Korczak rozmawia z lekarzem pokładowym Aleksandrem Ferberem z SS Polonia. |
 |
| Ferma kolonie letnie Różyczka - przygotowywanie do życia w kibucach w Erec Israel? |
Przykładem może być czasopismo „Alim” (“Liście”, Warszawa 1925–1927), w którym eksponowano literaturę i życie kulturalne Polski. Można było w nim znaleźć informacje kulturalne z Warszawy, recenzje sztuk wystawianych przez lokalne żydowskie grupy teatralne, publikowano nawet wieści ze scen polskiego teatru. Część z jedenastu numerów numerów „Alim” poświęcona była konkretnym pisarzom hebrajskim. Z literatury obcojęzycznej zainteresowaniem cieszyły się głównie literatury rosyjska i polska. Na łamach periodyku ukazały się rozmowy z pisarzami: Arcybaszewem – o literaturze rosyjskiej na wygnaniu, Erenburgiem – o literaturze rosyjskiej po rewolucji, Korczakiem - o przyszłości hebrajskiego i jidysz w Polsce czy Kaden-Bandrowskim - o współczesnej literaturze polskiej. Wraz z rozmowami publikowane były przekłady fragmentów ich twórczości. Opublikowano także – zmarłego w 1925 roku – Stefana Żeromskiego. Zainteresowanie „sprawami polskimi” brało się zapewne z indywidualnych preferencji redaktora Jehudy Warszawiaka, który sam próbował sił na polu tłumaczeń literatury, głównie polskiej na hebrajski.
W latach 20. Warszawiak, prócz „Alim”, redagował hebrajskie czasopismo młodzieżowe „Hed Ha-Noar” (“Echo Młodych”, Warszawa 1924). W następnej dekadzie został wyznaczony do redakcji dużo bardziej poważnego czasopisma – organu Zrzeszenia Literatów i Dziennikarzy Hebrajskich w Polsce.
Korczak pisze otwarty list do Keren Kajemet w maju 1925 roku w którym wspomina swój udział w Kongresie Syjonistycznym w Naszym Przeglądzie z 23 maja 1923 roku. Ciekawe są jego słowa: Czy powrót czy ucieczka?
 |
| Korczak pisze otwarty list do Keren Kajemet w maju 1925 roku w którym wspomina swój udział w Kongresie Syjonistycznym w Naszym Przeglądzie z 23 maja 1923 roku. Ciekawe są jego słowa: Czy powrót czy ucieczka? |
