 |
| Karta obozowa Salomona Bluma ze znakiem smierci w postaci krzyza rzymskiego. |
 |
| Tzw. IBM karta dziurkowana Salomona Bluma ze stemplem dnia smierci na odwrocie. |
 |
| W grudniu 1944 roku bracia Leon i Marian Blum zostali rozdzieleni. Mama, Chana (Anna) i mały Marianek urodzony w getcie w 1940 r. do zostali deportowani do obozu Ravensbrück. Tata Salomon, ze starszym bratem Leonem do obozu Buchenwald. Na powyższej liscie więznów maja numery 11 6864 i 11 6865. |
 |
| Protokół z przesłuchania Anny (Chany) Blum na Policji szwedzkiej z wrzesnia 1945 roku, 2 miesiace po przyjezdzie z Niemiec. Jest informacja informacja że jest z dwojgiem dzieci i że los mąże Salomon który był w obozie Buchenwald jest jej nieznany. |
 |
| Piszę oddzielnie o losie ojców, wujków, opiekunów - albowiem przeżyły głównie matki i dzieci. Jedenastu chłopców którzy przyjechali do Buchenwaldu z wysłano do obozu w Bergen-Belsen. Reszta została aż do wyzwolenia w Buchenwaldzie. Ten podział był w pewnym stopniu wynikiem że ich ojcowie mieli "dobre zawody". Na przykład dwóch chłopców na liscie, w powiekszonej czesci, bracia Jakubowicz, 8 (6) i 14 lat zostali w Buchenwaldzie gdyż ich ojciec był lekarzem, |
 |
| Mama Bina Rosenblatt i syn Ryszard 8 lat do Ravensbrück. |
Los ojców i opiekunów
Praca i Śmierć - Rejestr Żydów Podstawą do ogólnokrajowego rejestru Żydów w Niemczech był spis powszechny z 1939 r. Niemieckie formularze spisowe po raz pierwszy zawierały wyraźnie kategorie rasowe. Żydów identyfikowano nie tylko na podstawie przynależności religijnej, ale także rasy. W ciągu trzech lat wypełniony krajowy rejestr Żydów i niektórych żydowskich mieszańców („ras mieszanych”) miał stać się jednym ze źródeł do późniejszych nazistowskich list deportacyjnych. Wiadomo że większość deportowanych zginęła w Holokauście. Maszyny Holleritha (Hollerith Machine Company spółka IBM) były najlepszymi dostępnymi urządzeniami do przetwarzania danych. Nie było wtedy komputerów. W latach 1933–1939 reżim nazistowski zatrudniał tysiące ludzi do zapisywania danych z tego niemieckiego spisu powszechnego na kartach perforowanych Hollerith. Podczas wojny SS używało maszyn Holleritha do monitorowania dużej liczby więźniów przywożonych do i z obozów koncentracyjnych. Maszyny były produkowane przez DEHOMAG-Deutsche Hollerith Maschinen Gesellschaft lub niemiecką firmę Hollerith Machine Company, spółkę zależną IBM od 1922 roku. Karty Holleritha używano w komputerach w latach 1960-1970.
Piszę oddzielnie o losie ojców, wujków, opiekunów - albowiem deportacje z Bugaju i hut szkła pod koniec 1944 roku przeżyły głównie matki i dzieci. Dzieci które wysłano w 1944 roku z Piotrkowa do Ravensbrück i Buchenwaldu i których ostatnim obozem był obóz Bergen-Belsen. Śmierć "ojców" (m.in. Blum Salomon, Józef Zajączkowski, Rubinlicht Pinkus Leib, Herszel-Herszlik) jest często dokładnie udokumentowana przez Niemców w aktach obozowych. Do statystyk obozowych SS używało maszyny Holleritha (Hollerith Machine Company spółka IBM) które wówczas były najlepszymi dostępnymi urządzeniami do przetwarzania danych. Na wyjętych z rejestrów kart Holleritha odnotowywano także Śmierć więźniów. Śmierć poprzez powieszenie, zastrzelenie jak również na popularnie używane oficjalne diagnozy - grypa, zapalenie płuc lub kiszek i sepsis.
Rodzina Blum
W grudniu 1944 roku bracia Leon i Marian Blum zostali rozdzieleni. Mama, Chana (Anna) i mały Marianek urodzony w getcie w 1940 r. do zostali deportowani do obozu Ravensbrück. Tata Salomon, ze starszym bratem Leonem do obozu Buchenwald. Z Ravensbrück do Bergen-Belsen wysłano Chane i Marianka. Poprzednio z Buchenwaldu wysłano do Bergen-Belsen Leona lecz bez ojca. W karcie DP-2 Anny (Chany) Blum, przed przyjazdem Białymi statkami do Szwecji jest zamieszczona informacja że dwoje dzieci jedzie razem z mam i że mąż Salomon był w obozie Buchenwald.
Rodzina Rosenblatt
Mama Bina i Ryszard 8 lat do Ravensbrück. Tata Moszek z starszym bratem Józefem do obozu Buchenwald. Józef wysłany z Buchenwald z grupa dzieci i młodzieży do obozu w Bergen-Belsen i tam Kinderheim. Do Bergen-Belsen wysłano również z Ravensbrück jego mamę i brata z obozu Ravensbrück. Tam reunion. Z B-B po wyzwoleniu cała trójka do Szwecji. Ojciec Moszek z Buchenwaldu do Terezin. Tam wyzwolony. Szukał rodziny w obozie DP w Bergen-Belsen w sierpniu 1945 ale oni byli już wtedy w Szwecji. Dzięki Czerwonemu Krzyżowi dotarł później do Szwecji.
Rodzina Goldhersh Goldhersz
Nie tylko "dzieci rozłączone" ale pojedyncze dzieci zależnie od płci (i wieku) wysyłano albo z matka albo z ojcem. Z getta w Piotrkowie Trybunalskim matka Bajla Goldhersz i jej syn Sewek (XXXXX) zostali deportowani do Ravensbrück, a następnie do Bergen-Belsen. W tym samym czasie do Buchenwaldu deportowano męża Bajli, Herszela. Herszel-Herszlik zmarł w Buchenwaldzie w marcu 1945 roku. Mama Bajla Goldhersz synem Sewkiem przyjechała do Szwecji.
Rodzina Zajączkowski
W grudniu 1944 r. z getta w Piotrkowie Trybunalskim wywieziono całą rodzinę, pięc osób, matkę, ojca, jednego syna i dwie córki. Ojciec Józef Zajączkowski został deportowany do Buchenwaldu wraz z synem Lolkiem, natomiast matka Maria wraz z córką Lusią została wywieziona do Ravensbrück. Na Szwedzkiej Karcie Medycznej wydanej Marii Zajączkowskiej, matce w rodzinie, widnieją imiona dwójki dzieci.
W grudniu 1944 roku bracia Leon i Marian Blum zostali rozdzieleni. Mama, Chana (Anna) i mały Marianek urodzony w getcie w 1940 r. do zostali deportowani do obozu Ravensbrück. Tata Salomon, ze starszym bratem Leonem do obozu Buchenwald. Z Ravensbrück do Bergen-Belsen wysłano Chane i Marianka. Poprzednio z Buchenwaldu wysłano do Bergen-Belsen Leona lecz bez ojca. W karcie DP-2 Anny (Chany) Blum, przed przyjazdem Białymi statkami do Szwecji jest zamieszczona informacja że dwoje dzieci jedzie razem z mam i że mąż Salomon był w obozie Buchenwald.
Rodzina Rosenblatt
Mama Bina i Ryszard 8 lat do Ravensbrück. Tata Moszek z starszym bratem Józefem do obozu Buchenwald. Józef wysłany z Buchenwald z grupa dzieci i młodzieży do obozu w Bergen-Belsen i tam Kinderheim. Do Bergen-Belsen wysłano również z Ravensbrück jego mamę i brata z obozu Ravensbrück. Tam reunion. Z B-B po wyzwoleniu cała trójka do Szwecji. Ojciec Moszek z Buchenwaldu do Terezin. Tam wyzwolony. Szukał rodziny w obozie DP w Bergen-Belsen w sierpniu 1945 ale oni byli już wtedy w Szwecji. Dzięki Czerwonemu Krzyżowi dotarł później do Szwecji.
Rodzina Goldhersh Goldhersz
Nie tylko "dzieci rozłączone" ale pojedyncze dzieci zależnie od płci (i wieku) wysyłano albo z matka albo z ojcem. Z getta w Piotrkowie Trybunalskim matka Bajla Goldhersz i jej syn Sewek (XXXXX) zostali deportowani do Ravensbrück, a następnie do Bergen-Belsen. W tym samym czasie do Buchenwaldu deportowano męża Bajli, Herszela. Herszel-Herszlik zmarł w Buchenwaldzie w marcu 1945 roku. Mama Bajla Goldhersz synem Sewkiem przyjechała do Szwecji.
Rodzina Zajączkowski
W grudniu 1944 r. z getta w Piotrkowie Trybunalskim wywieziono całą rodzinę, pięc osób, matkę, ojca, jednego syna i dwie córki. Ojciec Józef Zajączkowski został deportowany do Buchenwaldu wraz z synem Lolkiem, natomiast matka Maria wraz z córką Lusią została wywieziona do Ravensbrück. Na Szwedzkiej Karcie Medycznej wydanej Marii Zajączkowskiej, matce w rodzinie, widnieją imiona dwójki dzieci.
Praca i Śmierć - Rejestr Żydów Podstawą do ogólnokrajowego rejestru Żydów w Niemczech był spis powszechny z 1939 r. Niemieckie formularze spisowe po raz pierwszy zawierały wyraźnie kategorie rasowe. Żydów identyfikowano nie tylko na podstawie przynależności religijnej, ale także rasy. W ciągu trzech lat wypełniony krajowy rejestr Żydów i niektórych żydowskich mieszańców („ras mieszanych”) miał stać się jednym ze źródeł do późniejszych nazistowskich list deportacyjnych. Wiadomo że większość deportowanych zginęła w Holokauście. Maszyny Holleritha (Hollerith Machine Company spółka IBM) były najlepszymi dostępnymi urządzeniami do przetwarzania danych. Nie było wtedy komputerów. W latach 1933–1939 reżim nazistowski zatrudniał tysiące ludzi do zapisywania danych z tego niemieckiego spisu powszechnego na kartach perforowanych Hollerith. Podczas wojny SS używało maszyn Holleritha do monitorowania dużej liczby więźniów przywożonych do i z obozów koncentracyjnych. Maszyny były produkowane przez DEHOMAG-Deutsche Hollerith Maschinen Gesellschaft lub niemiecką firmę Hollerith Machine Company, spółkę zależną IBM od 1922 roku. Karty Holleritha używano w komputerach w latach 1960-1970.
