 |
| Szpital Dziecięcy im. Bersonów i Baumanów. Górne zdjęcie - 1938 rok. Dolne zdjęcie w czasie Powstania Warszawskiego sierpien 1944. |
 |
| Szpital Dziecięcy im. Bersonów i Baumanów. Górne zdjęcie - 2005 rok. Dolne zdjęcie 1945 r. Dr Julian Kramsztyk (1851–1926) – pediatra i specjalista z zakresu chemii patologicznej i fizjologicznej był pierwszym lekarzem miejscowym. W późniejszych latach stanowisko to, jak i mieszkanie w szpitalu, zajął Henryk Goldszmit - Janusz Korczak. Gdzie mieszkali? Prawdopodobnie w budynku, oficynie po prawej stronie od głównego budynku od ulicy Śliskiej (2) lub w domu od ulicy Siennej (3). |
Dr Julian Kramsztyk (1851–1926) – pediatra i specjalista z zakresu chemii patologicznej i fizjologicznej był pierwszym lekarzem miejscowym* w Szpitalu im. Bersonów i Baumanów. W późniejszych latach stanowisko to, jak i mieszkanie w szpitalu, zajął Henryk Goldszmit. Gdzie mieszkali? Prawdopodobnie w budynku, oficynie po prawej stronie od głównego budynku od ulicy Śliskiej (2) lub w domu od ulicy Siennej (3).
Szczegółowy opis głównego budynku zawdzięczamy doktorowi Julianowi Kramsztykowi (syn rabina Izaaka Kramsztyka, ojciec malarza Romana Kramsztyka):
Pierwsze piętro budynku zajmuje korytarz i 5 sal obszernych, (…). W każdej z tych sal znajduje się sześć łóżek dla chorych dzieci, jako też łóżko większe dla posługaczki. (…). Z powyższych pięciu sal cztery łączące się bezpośrednio ze sobą przeznaczone się dla pomieszczenia chorych wewnętrznych i chirurgicznych, piąta (…) dla pomieszczenia dzieci z chorobami zakaźnymi. (…) W suterenach na koniec znajduje się obszerna kuchnia, magiel, pomieszczenia dla służby, kucharki, praczki, spiżarnia, skład ubiorów i węgli, piwnice itp. Na parterze znajdowała się poczekalnia, ambulatorium, sala operacyjna i pomieszczenie pooperacyjne, biblioteka i apteka szpitalna i sala seminaryjna.
* Lekarz miejscowy - posada lekarza przy szpitalu. Lekarz miejscowy miał własciwie dyżur 24 godziny na dobe. Lekarze miejscowi dysponowali i mieszkaniem w szpitalu.
Szczegółowy opis głównego budynku zawdzięczamy doktorowi Julianowi Kramsztykowi (syn rabina Izaaka Kramsztyka, ojciec malarza Romana Kramsztyka):
Pierwsze piętro budynku zajmuje korytarz i 5 sal obszernych, (…). W każdej z tych sal znajduje się sześć łóżek dla chorych dzieci, jako też łóżko większe dla posługaczki. (…). Z powyższych pięciu sal cztery łączące się bezpośrednio ze sobą przeznaczone się dla pomieszczenia chorych wewnętrznych i chirurgicznych, piąta (…) dla pomieszczenia dzieci z chorobami zakaźnymi. (…) W suterenach na koniec znajduje się obszerna kuchnia, magiel, pomieszczenia dla służby, kucharki, praczki, spiżarnia, skład ubiorów i węgli, piwnice itp. Na parterze znajdowała się poczekalnia, ambulatorium, sala operacyjna i pomieszczenie pooperacyjne, biblioteka i apteka szpitalna i sala seminaryjna.
* Lekarz miejscowy - posada lekarza przy szpitalu. Lekarz miejscowy miał własciwie dyżur 24 godziny na dobe. Lekarze miejscowi dysponowali i mieszkaniem w szpitalu.
