The paragraph sign §§.
This would reflect Korczak’s involvement in being among international delegates in Geneva 1923 in drawing up and signing the original children’s bill of rights. During the bombing of Warsaw in 1939, Korczak wrote to orphanage supporters for financial help and food, invoking paragraph 3 of the document, insisting that in a time of disaster children should be the first to receive aid. His children’s court also used graded paragraphs suggesting what might constitute trespasses against fellow children, and thus in reflecting on each other’s rights the children developed an inner awareness of justice and forgiveness, rather that justice as a set of arbitrary rules. The paragraph sign could be included in the window picture as a latch on the open window.
The Geneva document was adopted by the Geneva Convention in 1924 and was then included in the UN Bill of Children’s Rights which is used today.
 |
| Po raz pierwszy prawa dziecka zapisano w Deklaracji Genewskiej z 1924 jednak najważniejszym, kompleksowym dokumentem określającym prawa dziecka jest Konwencja o prawach dziecka. |
Mycket av Korczaks eget arbete ligger till grund för barnkonventionen. Han ansåg bl.a att ett barn borde ha rätt att uttrycka sina tankar och aktivt delta i bedömningar och domslut som gäller dem själva - tankar som än idag är aktuella och långt ifrån genomförda.
Po raz pierwszy prawa dziecka zapisano w Deklaracji Genewskiej z 1924 jednak najważniejszym, kompleksowym dokumentem określającym prawa dziecka jest Konwencja o prawach dziecka. Deklaracja Praw Dziecka to nazwa nadana serii proklamacji powiązanych praw dziecka sporządzonych przez pierwotnie przez organizacje Save the Children i jej założycielkę Eglantyne Jebb w 1923 roku. Jebb wierzyła, że wg. prawa dzieci powinny być szczególnie chronione i prawa dzieci egzekwowane.
Oryginalny dokument, w archiwach miasta Genewa, wykonuje podpisy różnych międzynarodowych delegatów, w tym Jebb, Janusza Korczaka i Gustave Ador, byłego Prezydenta Konfederacji Szwajcarskiej.
W 1924 roku Zgromadzenie Ogólne Ligi Narodów przyjęło Deklarację Praw Dziecka (zwaną Genewską).
Po raz pierwszy w historii ludzkości prawa dziecka określono w Deklaracji Genewskiej, przyjętej przez Ligę Narodów w 1924 roku. Oto jej treść:
Niniejszą deklaracją, nazwaną Deklaracją Genewską, mężczyźni i kobiety wszystkich narodowości uznają, iż ludzkość powinna dać dziecku wszystko, co posiada najlepszego i stwierdzają, że ciążą na nich, bez względu na rasę, narodowość i wyznanie, następujące obowiązki:
1. Dziecku powinno się dać możność normalnego rozwoju fizycznego i duchowego.
2. Dziecko głodne powinno być nakarmione, dziecko chore pielęgnowane, dziecko wykolejone wrócone na właściwą drogę, sierota i dziecko opuszczone - wzięte w opiekę i wspomagane.
3. Dziecko powinno przed innymi otrzymać pomoc w czasie klęski.
4. Dziecko powinno być przygotowane do zarobkowania na życie i zabezpieczone przed wszelkim wyzyskiem.
5. Dziecko winno być wychowane w wierze, że jego najlepsze cechy powinny być oddane na usługi współbraci.
W 1959 roku Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło Deklarację Praw Dziecka, dokument, który wyznaczał - bardziej szczegółowe niż Deklaracja Genewska - kierunki ochrony prawnej dziecka ze strony państwa, nie mniej nie był aktem obligującym państwa do jego pełnego przestrzegania (nie wprowadzał mechanizmu kontroli).
Deklaracja Praw Dziecka zawiera 10 następujących zasad:
1. prawa zawarte w Deklaracji dotyczą wszystkich dzieci bez żadnego wyjątku,
2. dziecko musi korzystać ze szczególnej ochrony prawnej,
3. wszystkie dzieci mają prawo do nazwiska i obywatelstwa bez względu na urodzenie,
4. wszystkie dzieci powinny mieć zapewnione warunki do życia i możliwość korzystania z opieki socjalnej,
5. dzieci niepełnosprawne powinny być otoczone szczególną troską i opieką,
6. dzieci do harmonijnego rozwoju potrzebują miłości i zrozumienia; powinny wychowywać się i wyrastać głównie pod opieką swoich rodziców,
7. każde dziecko ma prawo do nauki; nauka powinna być bezpłatna i obowiązkowa przynajmniej w zakresie szkoły podstawowej,
8. dzieciom przysługuje pierwszeństwo do wszelkiej ochrony i pomocy, szczególnie we wszystkich sytuacjach katastrofalnych i w czasie wojny,
9. dorośli mają obowiązek chronić dziecko przed zaniedbaniem, okrucieństwem i wyzyskiem,
10. dzieci powinny być wychowywane w duchu pokoju, braterstwa, zrozumienia, tolerancji i przyjaźni między narodami.
Koncepcja ochrony prawnej dziecka przez ten ponad stuletni okres uległa oczywistej ewolucji - od postrzegania praw dziecka wyłącznie jako prawa do szczególnej ochrony i opieki ze strony dorosłych, do uznania, iż dziecko jako istota ludzka posiada pełnię praw i wolności, z których korzysta stosownie do osiąganej dojrzałości i samodzielności.
1959 – Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych proklamowało Deklarację Praw Dziecka, która jest rozszerzeniem Deklaracji Genewskiej.(link do dokumentu znajdującego się w aktach prawnych)
1989 – Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło Konwencję o Prawach Dziecka, która weszła w życie w 1990 r.
W 1924 roku Zgromadzenie Ogólne Ligi Narodów przyjęło Deklarację Praw Dziecka (zwaną Genewską).
Po raz pierwszy w historii ludzkości prawa dziecka określono w Deklaracji Genewskiej, przyjętej przez Ligę Narodów w 1924 roku. Oto jej treść:
Niniejszą deklaracją, nazwaną Deklaracją Genewską, mężczyźni i kobiety wszystkich narodowości uznają, iż ludzkość powinna dać dziecku wszystko, co posiada najlepszego i stwierdzają, że ciążą na nich, bez względu na rasę, narodowość i wyznanie, następujące obowiązki:
1. Dziecku powinno się dać możność normalnego rozwoju fizycznego i duchowego.
2. Dziecko głodne powinno być nakarmione, dziecko chore pielęgnowane, dziecko wykolejone wrócone na właściwą drogę, sierota i dziecko opuszczone - wzięte w opiekę i wspomagane.
3. Dziecko powinno przed innymi otrzymać pomoc w czasie klęski.
4. Dziecko powinno być przygotowane do zarobkowania na życie i zabezpieczone przed wszelkim wyzyskiem.
5. Dziecko winno być wychowane w wierze, że jego najlepsze cechy powinny być oddane na usługi współbraci.
W 1959 roku Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło Deklarację Praw Dziecka, dokument, który wyznaczał - bardziej szczegółowe niż Deklaracja Genewska - kierunki ochrony prawnej dziecka ze strony państwa, nie mniej nie był aktem obligującym państwa do jego pełnego przestrzegania (nie wprowadzał mechanizmu kontroli).
Deklaracja Praw Dziecka zawiera 10 następujących zasad:
1. prawa zawarte w Deklaracji dotyczą wszystkich dzieci bez żadnego wyjątku,
2. dziecko musi korzystać ze szczególnej ochrony prawnej,
3. wszystkie dzieci mają prawo do nazwiska i obywatelstwa bez względu na urodzenie,
4. wszystkie dzieci powinny mieć zapewnione warunki do życia i możliwość korzystania z opieki socjalnej,
5. dzieci niepełnosprawne powinny być otoczone szczególną troską i opieką,
6. dzieci do harmonijnego rozwoju potrzebują miłości i zrozumienia; powinny wychowywać się i wyrastać głównie pod opieką swoich rodziców,
7. każde dziecko ma prawo do nauki; nauka powinna być bezpłatna i obowiązkowa przynajmniej w zakresie szkoły podstawowej,
8. dzieciom przysługuje pierwszeństwo do wszelkiej ochrony i pomocy, szczególnie we wszystkich sytuacjach katastrofalnych i w czasie wojny,
9. dorośli mają obowiązek chronić dziecko przed zaniedbaniem, okrucieństwem i wyzyskiem,
10. dzieci powinny być wychowywane w duchu pokoju, braterstwa, zrozumienia, tolerancji i przyjaźni między narodami.
Koncepcja ochrony prawnej dziecka przez ten ponad stuletni okres uległa oczywistej ewolucji - od postrzegania praw dziecka wyłącznie jako prawa do szczególnej ochrony i opieki ze strony dorosłych, do uznania, iż dziecko jako istota ludzka posiada pełnię praw i wolności, z których korzysta stosownie do osiąganej dojrzałości i samodzielności.
1959 – Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych proklamowało Deklarację Praw Dziecka, która jest rozszerzeniem Deklaracji Genewskiej.(link do dokumentu znajdującego się w aktach prawnych)
1989 – Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło Konwencję o Prawach Dziecka, która weszła w życie w 1990 r.
 |
| §3 Dziecko powinno przed innymi otrzymać pomoc w czasie klęski - list Korczaka do Chrzescijan. |
 | |
|
