Pocztówkowcy Małego Przeglądu Janusza Korczaka - Pocztówka Kwiatów i Pocztówka Owoców - Najmłodszy‎ i najstarszy ‎„Pocztówkowiec".‎ ‎

 

Mały Przegląd: pismo dzieci i młodzieży: tygodniowy dodatek bezpłatny do nr 285 "Naszego Przeglądu" R.8, nr 41 (13 października 1933).

Zaproszenie do kina z 19 grudnia 1930, do Cyrku z 29 stycznia 1932.

Pocztówkowcy* - Pocztówka kwiatów i Pocztówka owoców.

Specjalne pocztówki pamiątkowe były jednocześnie wejściówkami na seanse filmowe kub na inne atrakcje jak wstęp do cyrku. By nie zjawiło się za dużo osób były ogłaszane na pierwszej stronie Małego Przeglądu seanse dla "współpracowników" posiadaczy widokówek z owocami i oddzielnie dla posiadaczy widokówek z kwiatami.

Bilety Prasowe do Cyrku Staniszewskich.
Każdy pocztówkowiec, o ile się nie spóźni, otrzyma dwa bilety: jeden dla siebie, drugi dla osoby przez niego zaproszonej. Bilety na cztery różne występy były tym razem tylko dla posiadaczy widokówek z owocami.

*Igor Newerly w swoich wspomnieniach używa słowa pocztówkarze.

Kino Apollo, Marszałkowska, założone w 1913 r. przez krawca i handlarza starzyzną Mojżesza Lejmana.

Najmłodszy‎ i najstarszy ‎„Pocztówkowiec".‎ ‎Mały Przegląd: pismo dzieci i młodzieży: tygodniowy dodatek bezpłatny do nr 285 "Naszego Przeglądu" R.8, nr 41 (13 października 1933)

Najmłodszy „pocztówkowiec" ma lat 5. najstarszy 55. Są to Miecio z Miłej i Dr. Janusz Korczak. Miecio otrzymał pocztówkę za 18 listów, dyktowanych siostrze, — dr. Janusz Korczak za 1 „list" bardzo długi p.t. „Kajtuś Czarodziej". W ten sposób mamy także jednego współpracownika dorosłego. W tym roku, coraz pierwszy również, do grona zasłużonych współpracowników wszedł uczeń, polak: Tadeusz B—ski.

Pocztówka nie jest nagrodą, a pamiątką, wspomnieniem. Jedne dzieci zgubią ją na drodze życia, inne - zachowają na długo - pisał Korczak o pocztówkach pamiątkowych. Istniały i w Domu Sierot i w Naszym Domu i w Małym Przeglądzie. Na fotografi "Pocztówka z owocami", specjalnie drukowana dla Małego Przeglądu. Adresowana przez Janusza Korczaka do Edwina Markuze. W mieszkani rodziny Markuze na ulicy Niecałej 16 odbywały się często spotkania redakcyjne.