Ostatni etap w udanej akcji - Alija Beth. Statek z Ocalałymi u brzegu Erec Israel. Ocaleni mieszają się z miejscową żydowską ludnością. Alija Beth to imigracja ocalałych od Zagłady Żydów z Europy do Mandatu Palestyny. To była kontynuacja powrotu do Ziemi Obiecanej - "Żydowskiej siedziby narodowej" wg. Deklaracji Balfoura z listopada 1917 r. W latach 1921–1937 wyjechało z Polski blisko 400 tys. Żydów. Brytyjczycy zaczęli się wycofywać z obietnic i ograniczyli możliwości oficjalnej żydowskiej imigracji do Palestyny wprowadzając roczne kwoty. Dlatego Żydzi przystąpili do organizowania nielegalnej imigracji i określali ją – w odróżnieniu od aliji dozwolonej przez brytyjskie władze mandatowe – „imigracją typu B”, czyli Aliją Beth lub Ha’apalą 2. Wiele statków nie dotarło do celu - Erec Israel i Żydzi wyzwoleni z niemieckich obozów koncentracyjnych na nowo znalezli się w obozach za drutami i z uzbrojonymi żołnierzami na wieżach wartowniczych. Statki załadowane ocalałych od Zagłady Żydów były najcześciej tropione przez brytyjska RAF i przechwycane na morzu lub na ich wodach terytorialnych przez brytyjskie niszczyciele lub gdy zbliżały się do Erec Israel. Gdy przechwycone na morzu, były eskortowane na wyspę Cypr. Gdy ocalałym udało dostac się do Erec Israel lecz zostali schwytani wtedy byli przenoszeni na brytyjski statek wiezieniczy, który przewoził ich do obozów na Cyprze.
 |
| Dodatek Zew Młodych wydawany razem z miesięcznikiem HaSzomer HaCair, Mosty. |
 |
„Mosty“ – miesięcznik HaSzomer HaCair wydawany od września 1946 do lipca 1948 w Łodzi. Dodatki do numerów Mostów miały rózne nazwy np. „Zew Młodych“ lub „Akademik“. Na łamach „Mostów“ zamieszczano artykuły programowe, m.in. dotyczące sytuacji w światowym ruchu syjonistycznym, programu budowy państwa żydowskiego w Palestynie, metod wychowawczych oraz reportaże na temat sytuacji społeczności Żydowskiej w Polsce. Po zjednoczeniu Poalej Syjon i Ha-Szomer ha-Cair od 5 lipca 1949 kontynuowane jako „Mosty-Nasze Słowo“
