21 września 1942 r. — w święto Jom Kipur — zakończyła się wielka akcja likwidacyjna w warszawskim getcie. Od dnia 22 lipca do obozu zagłady Treblinka zostało wywiezionych ok. 300 tys. osób, W getcie pozostało ok. 35 tys. osób skoszarowanych na terenie szopów oraz ok. 20 tys. tzw. mieszkańców „nielegalnych”. Getto zamieniło się w wielki obóz pracy.
W dniach 6–12 września – podczas pięciu dni zamordowano w Getcie Warszawskim 2 648 osób, a do Treblinki wywieziono ponad 54 tys.Rozdano też 32 tys. "numerków życia" – tylu Żydów miało oficjalnie pozostać w getcie. Następnie Niemcy wywieźli chorych ze szpitali wraz z personelem lekarskim, a 9 sierpnia rozpoczęli zmniejszanie obszaru getta, m.in. zlikwidowali tzw. Małe Getto. Wprowadzili też karty meldunkowe, a dawne legitymacje fabryczne straciły ważność.
Po Wielkiej Akcji i likwidacji Małego Getta powstaje "Restgetto" - Getto Szczątkowe.
Getto Szczątkowe to dwa, oddzielone od siebie kwartały budynków w których mieszkali pozostali Żydzi (było ich około 50-65 tysięcy), pracujący "legalnie" w szopach i ci "nielegalnie" ukrywający się przed wywózką do obozów smierci.
Północny kwartał budynków "Getto Centralne" to miedzy ulicami Stawki, Bonifraterska, Franciszkanska i Smocza. Włączone były również obszar w trójkącie ulic Swietojerska Bonifraterska i Wałowa. 5 bram totalnie.
Południowy kwartał budynków "Szopy" to między ulicami Nowolipki, Przejazd, Leszno i Żelazna. 2 bramy totalnie