Dom Sierot Janusza Korczaka - Krochmalna 92 - kopiowanie negatywów

To nie jest Panorama Racławicka!

To Heniek, Herman, Salcie, Szepsel, Wolf, Srólek, Szlamek, Szymek, Szaje i ich wychowawca, bursista Józek Halpern (Arnon).

Znalzełm zdjecie, te po lewej stronie "na sieci"!

Oczywiscie nic sie nie zgadzało!


Ten efekt jest znany w fotografi gdy przy powiekszaniu, robieniu odbitek na papierze fotograficznym kopista umiesci negatyw emulsja do góry.

Po prawej stronie prawidłowo skopiowane zdjecie.




Na wszelki wypadek dodam ze ta odbitka nie jest z mojego "ulubionego muzeum"!

4 lata temu - BLOGERZY DLA KORCZAKA - Czy po rozdaniu nagród pozostali jacyś aktywni blogerzy?

4 lata temu - BLOGERZY DLA KORCZAKA

22 lipca 2012 na blogu Książki Zbójeckie ruszył wielki konkurs dla blogerów zatytułowany Blogerzy dla Korczaka. Jego celem było krzewienie pamięci o Januszu Korczaku oraz pokazanie, że polska blogosfera nie tylko wie, kim był Stary Doktor, ale również może przekazywać tę wiedzę na swoich blogach.

Czy po rozdaniu nagród pozostali jacyś aktywni blogerzy?

Fidel är numera hos Nelly

Ostatnia siedziba Domu Sierot Janusza Korczaka - Sienna 16/Śliska 9.

Janusz Korczak, tekst* do gazetki Domu Sierot: Będziecie pamiętać całe życie (pisane pod koniec 1941 roku) czyli po październikowej przeprowadzce z ulicy Chłodnej 33 na ulicę Sienną 16/Śliską 9.

Premierowe przedstawienie Poczty wg. Tagore odbyło się w sobotę 18 lipca 1942 roku o godzinie 16.30 w dużej dwukondygnacyjnej sali balowej na trzecim piętrze budynku przy Siennej. Rysunek © baMba.

Zdjęcie przedstawia ulicę Sienną. Fotograf patrzy na zachód. Przed budynkiem Sienna 16 stoi "konhelerka" (1941).

21 października 1941 Niemcy wydali zarządzenie o zacieśnieniu granic getta i wyłączeniu z niego m.in. terenów po zachodniej stronie ulicy Żelaznej. Dom Sierot z ul. Chłodnej 33 przeniesiono wtedy do gmachu Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Pracowników Handlowych i Przemysłowych przy ulicy Siennej 16 (z drugim wejściem od ulicy Śliskiej 9). Z tego miejsca Janusz Korczak, Pani Stefa, dziesięcioro wychowawców i 239 dzieci zostali 5 sierpnia 1942 roku wypędzeni na Umschlagplatz. 

Z Umschlagplatz zostali przewiezieni w wagonach bydlęcych do obozu zagłady w Treblince, gdzie wszystkich uduszono gazem.

A tak opisywał Korczak Dom Sierot pod koniec 1941 roku.

"Będziecie pamiętali wiele różnych dróg i ulic - i ulic Śliską, i ten dom, który nie jest nasz i my nie jesteśmy jego. [...]

Będziecie pamiętali przeprowadzkę i nieład pierwszych dni i tygodni, klasę ciemną na parterze, salę jasną na trzecim piętrze... A ci, którzy uczą się rysunku, będą pamiętali pokoik na strychu z nietynkowanym sufitem i czerwonymi ścianami, na których rozwieszone sto pięćdziesiąt obrazków.
Na drzwiach wejściowych był napis:
"Prosimy pana złodzieja, żeby nie łamał zamka, bo pokój jest pusty, zamknięty jedynie dlatego tylko, żeby goście kuchni ludowej nie zanieczyszczali podłogi".

Ile razy ktoś zobaczy garstkę wypalonych zapałek, przypomni sobie Alberta i zapyta:
- Z kim się ożenił? Ile ma dzieci/ jak powodzi się jemu - i czy został rysownikiem, czy robi coś innego?

Ile razy ktoś usłyszy wieczorem muzykę, przypomni sobie Lutka i jego piątkowe wieczorne koncerty.

A potem ustawią się w długiej kolejce wszyscy inni i wszystko inne.

Skrzynka znalezionych znalezionych rzeczy, sąd, gazetka sobotnia, plebiscyt, stopnie życzliwości, egzamin z czytania, książki, które przeczytał, zupę wojenną, która raz była smaczna, a trzy razy tak sobie - żydowska, gettowa, wojenna.

Wiele się zawsze zapominać będzie, jako nieciekawe i nieważne.
Ale wystawę sztuk pięknych i akademię malarstwa pod strychem całe życie pamiętać będą jej uczniowie."

18 lipca 1942 roku, cztery dni przed rozpoczęciem Wielkiej Akcji  Grossaktion in Warschau, w Domu Sierot na Siennej 16 odbyło się ostatnie przedstawienie teatralne w dogorywającym getcie. Dziecięca inscenizacja dramatu Rabindranatha Tagorego Poczta była dla Korczaka symbolicznym pożegnaniem z życiem.

18 lipca 1942 roku, cztery dni przed rozpoczęciem Wielkiej Akcji Grossaktion in Warschau, w Domu Sierot na Siennej 16 odbyło się ostatnie przedstawienie teatralne w dogorywającym getcie. Dziecięca inscenizacja dramatu Rabindranatha Tagorego Poczta była dla Korczaka symbolicznym pożegnaniem z życiem.

Sienna 16

Sala balowa, Sienna 16, 1931 rok. Zjazd związków zawodowych.

Sienna 16 - lokalizacja.

*  Manuskrypt tekstu był wśród dokumentów Korczaka, m.in. Pamiętnika uratowanych 5 sierpnia 1942 roku przez Pana Miszę (Michal Wasserman Wróblewski) z Domu Sierot na Siennej 16 do Dużego Getta. Dostarczono je później, prawdopodobnie 12 sierpnia 1942 roku, do Igora Newerlego i Maryny Falskiej, do Naszego Domu na Bielanach. Ten tekst do Gazetki Domu Sierot: Będziecie pamiętać całe życie był pisany pod koniec 1941 roku czyli po październikowej przeprowadzce z ulicy Chłodnej 33 na ulicę Sienną 16/Śliską 9.

105 rocznica urodzin mojego Taty - Pamietajac o jego idealach i idealach Korczaka....

To jest 1800 wpis na moim blogu.

105 rocznica urodzin mojego Taty - Pamietajac o jego idealach i idealach Korczaka jade dzisiaj na grób Ojca na krótka rozmowe,
Jade z kilkoma kamykami i czystym sumieniem ze nie opuscilem zadnego z nich i ich idealom pozostalem wierny.

Czaplowizna - The fruits of the last Summer - Janusz Korczaks Orphanage - 1940

"We hereby certify that the potatoes and vegetables are the property of the Orphans Home in Warsaw and are transported to Warsaw to us from our colony in Czaplowizna at 1 Klasztorna street, Municipality of Wawer."

The only known document, a bilingual letter, signed by Janusz Korczak both with Goldschmidt and with Korczak signatures. The letter was a kind of epilogue for the Summer camp Rózyczka. The letter was addressed to German authorities. The document was issued to Jan Zalewski. 

Later, Korczak started to use a rubber stamp with both names as signature!

Korczak i ja na ulicy Karowej 31

Mój widok przez cztery lata, tzn. od 1963. Przez 4 lata chodziłem do LO XXVII na ulicy Karowej 18. Z drugiej strony ulicy był budynek Polskiego Towarzystwa Higienicznego (mój widok).


4 marca 1923 w budynku Polskiego Towarzystwa Higienicznego przy Karowej 31, Janusz Korczak wygłosił odczyt „Świat wspomnień dziecka”.
.
Warszawskie Towarzystwo Higieniczne (potem Polskie Towarzystwo Higieniczne) powstało w 1898 r. z inicjatywy grona zapalonych działaczy społecznych, higienistów, pedagogów. Cel był jeden – propagowanie w społeczeństwie zdrowia. W budynku przy Karowej 31 wybudowanym w latach 1913-1915 (stoi do dziś) mieściły się biblioteka z czytelnią, pracownia badań naukowych i praktycznych oraz sala wykładowa (kinowa z galerią). Organizowane były tam liczne odczyty o bardzo zróżnicowanych tematach m. in. „Religia i moralność w krainie dolara”, „Kobieto, jak długo będziesz niewolnicą mężczyzny”, „Pierwsza podróż okrętu szkolnego „Lwów” do Brazylji”.

Jako dziecko chodziłem na Karowa na tzw. poranki, filmy dla dzieci w soboty lub niedziele.