 |
| On Friday, May 14, at 4 pm, David Ben-Gurion, head of the National Council, read the Declaration at the Tel Aviv Museum. Here, the building in the left corner (status 2023). |
 |
| On Friday, May 14, at 4 pm, David Ben-Gurion, head of the National Council, read the Declaration at the Tel Aviv Museum. |
 |
| The Declaration on the present Tel-Aviv City Hall. |
 |
 |
| On Friday, May 14, at 4 pm, David Ben-Gurion, head of the National Council, read the Declaration at the Tel Aviv Museum. Here the building, status 2023. |
On Friday, May 14, following some debate, the National Council, established to oversee the political needs of the Jewish community in Palestine, voted to accept the final text of the Declaration. That afternoon at 4 pm, David Ben-Gurion, head of the National Council, read the Declaration at the Tel Aviv Museum. Without electricity in Jerusalem, few there heard Ben-Gurion’s words or the singing and playing of ‘Hatikvah,’ Israel’s national anthem. That morning, Ben-Gurion, uncertain about the coming war with Arab states, had his secretary secure a safety deposit box at a local bank so that the Declaration could be immediately placed there for safekeeping.
DEKLARACJA NIEPODLEGŁOŚCI PAŃSTWA IZRAEL
Ziemia izraelska stanowi kolebkę Narodu Żydowskiego. Tutaj ukształtowała się jego tożsamość duchowa, religijna i polityczna. Tutaj po raz pierwszy utworzył on własne państwo, stworzył wartości kulturowe o znaczeniu narodowym i ogólnoludzkim oraz dał światu wieczną Księgę Ksiąg.
Po wypędzeniu przemocą ze swojego kraju, naród pozostał mu wierny w Rozproszeniu i nigdy nie przestał modlić się o powrót do niego, i o przywrócenie w nim swojej wolności politycznej ani nigdy nie utracił nadziei na to.
Pobudzani przez tę historyczną i tradycyjną więź, Żydzi podejmowali w każdym kolejnym pokoleniu starania o ponowne osiedlenie się w swojej dawnej ojczyźnie. W ostatnich dekadach powrócili masowo. Pionierzy, nielegalni imigranci i obrońcy doprowadzili do tego, że pustynie zakwitły, odrodzili język hebrajski, wybudowali wsie i miasta, stworzyli dobrze rozwijającą się społeczność, kierującą swoją gospodarką i życiem kulturalnym, miłującą pokój, ale zdolną do obrony, ofiarującą dobrodziejstwa postępu wszystkim mieszkańcom kraju oraz aspirującą do niepodległego bytu narodowego.
W roku 5657 (1897), na wezwanie duchowego ojca Państwa Żydowskiego, Theodora Herzla, zebrał się Pierwszy Kongres Syjonistyczny, który proklamował prawo Narodu Żydowskiego do odrodzenia narodowego w swoim kraju.
Prawo to zostało uznane w Deklaracji Balfoura z dnia 2 listopada 1917 roku i potwierdzone przez mandat Ligi Narodów, który - w szczególności - usankcjonował na płaszczyźnie międzynarodowej historyczną więź między Narodem Żydowskim a Ziemią Izraelską oraz prawo Narodu Żydowskiego do odbudowania swojego Narodowego Domu.
Katastrofa, która dotknęła ostatnio Naród Żydowski - masakra milionów Żydów w Europie - stanowiła dodatkowe wyraźne potwierdzenie konieczności pilnego rozwiązania problemu jego bezdomności przez odtworzenie na Ziemi Izraelskiej Państwa Żydowskiego, które szeroko otworzy bramy ojczyzny dla każdego Żyda i umożliwi Narodowi Żydowskiemu uzyskanie statusu pełnoprawnego członka społeczności narodów.
Osoby, które przeżyły nazistowski holocaust, a także Żydzi z innych stron świata nie przestali imigrować do Ziemi Izraelskiej, nieustraszeni mimo trudności, restrykcji i niebezpieczeństw, i nie przestali potwierdzać swojego prawa do godnego, wolnego i opartego na uczciwej pracy życia w swojej ojczyźnie.
Podczas drugiej wojny światowej społeczność żydowska tego kraju miała swój pełny udział w walce narodów miłujących wolność i pokój przeciw siłom nazistowskiej nikczemności i poprzez krew oraz wysiłek wojenny swoich żołnierzy zdobyła prawo do tego, aby wejść do grona narodów, które utworzyły Organizację Narodów Zjednoczonych.
W dniu 27 listopada 1947 roku Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęło rezolucję wzywającą do utworzenia Państwa Żydowskiego na Ziemi Izraelskiej; Zgromadzenie Ogólne wezwało mieszkańców Ziemi Izraelskiej do podjęcia kroków niezbędnych z ich strony dla wprowadzenia w życie tej rezolucji. Uznanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych prawa Narodu Żydowskiego do utworzenia swojego Państwa jest nieodwołalne.
Prawo to jest naturalnym prawem Narodu Żydowskiego do tego, aby tak jak inne narody być panem swojego losu we własnym suwerennym Państwie.
W KONSEKWENCJI MY, CZŁONKOWIE RADY NARODOWEJ, PRZEDSTAWICIELE SPOŁECZNOŚCI ŻYDOWSKIEJ ZIEMI IZRAELSKIEJ ORAZ RUCHU SYJONISTYCZNEGO, ZGROMADZALIŚMY SIĘ TUTAJ W DNIU ZAKOŃCZENIA MANDATU BRYTYJSKIEGO NAD ZIEMIĄ IZRAELSKĄ I, NA MOCY NATURALNEGO I HISTORYCZNEGO PRAWA ORAZ NA PODSTAWIE REZOLUCJI ZGROMADZENIA OGÓLNEGO ORGANIZACJI NARODÓW ZJEDNOCZONYCH, NINIEJSZYM PROKLAMUJEMY UTWORZENIE PAŃSTWA ŻYDOWSKIEGO NA ZIEMI IZRAELSKIEJ, KTÓRE NAZYWAĆ SIĘ BĘDZIE PAŃSTWEM IZRAEL.
DEKLARUJEMY, że z chwilą zakończenia mandatu, dzisiejszego wieczoru, w przeddzień szabatu - przeddzień 6 ijar roku 5708 (15 maja 1948 roku), do czasu utworzenia pochodzących z wyboru stałych władz państwa, zgodnie z Konstytucją, która zostanie uchwalona przez Zgromadzenie Konstytucyjne, wybrane nie później niż w dniu 1 października 1948 roku, Rada Narodowa działa jako Tymczasowa Rada Państwa, a jej organ wykonawczy - Administracja Narodowa - stanowi Tymczasowy Rząd Państwa Żydowskiego, które nazywać się będzie "Izrael".
PAŃSTWO IZRAEL będzie otwarte dla imigracji żydowskiej i dla Zebrania Wygnańców; będzie podejmować działania na rzecz rozwoju kraju z korzyścią dla wszystkich jego mieszkańców; będzie opierać się na wolności, sprawiedliwości i pokoju, tak jak wyobrażali to sobie prorocy Izraela; zapewni pełną równość praw społecznych i politycznych wszystkim swoim mieszkańcom bez względu na religię, rasę i płeć; zagwarantuje wolność religii, sumienia, języka, kształcenia i kultury; będzie stać na straży Miejsc Świętych wszystkich religii; pozostanie wierne zasadom Karty Narodów Zjednoczonych.
PAŃSTWO IZRAEL jest gotowe do współdziałania z agendami i przedstawicielami Organizacji Narodów Zjednoczonych przy wprowadzaniu w życie rezolucji Zgromadzenia Ogólnego z dnia 29 listopada 1947 roku i podejmie kroki, aby doprowadzić do jedności gospodarczej całej Ziemi Izraelskiej.
APELUJEMY do Organizacji Narodów Zjednoczonych o pomoc dla Narodu Żydowskiego przy umacnianiu swojego państwa i o przyjęcie Państwa Izrael do społeczności narodów.
APELUJEMY - w czasie gwałtownych ataków podejmowanych przeciwko nam od miesięcy - do arabskich mieszkańców Państwa Izrael o zachowanie pokoju i udział w umacnianiu Państwa na zasadzie pełnego i równego obywatelstwa i należnej reprezentacji w tymczasowych i stałych instytucjach.
WYCIĄGAMY naszą dłoń do państw sąsiednich i ich narodów z ofertą pokoju i dobrego sąsiedztwa, i apelujemy do nich o nawiązanie więzi współpracy i wzajemnej pomocy z suwerennym Narodem Żydowskim osiadłym we własnym kraju. Państwo Izrael jest przygotowane do wniesienia swojego wkładu we wspólny wysiłek na rzecz rozwoju całego Bliskiego Wschodu.
APELUJEMY do Żydów w Diasporze o skupienie się wokół Żydów w Ziemi Izraelskiej przy realizacji zadań związanych z imigracją i rozbudową oraz o poparcie ich w wielkiej walce o zrealizowanie odwiecznego marzenia - wybawienie Izraela.
POKŁADAJĄC WIARĘ WE WSZECHMOCNYM, SKŁADAMY NASZE PODPISY NA NINIEJSZEJ PROKLAMACJI PODCZAS OBECNEGO POSIEDZENIA TYMCZASOWEJ RADY PAŃSTWA NA ZIEMI OJCZYSTEJ, W MIEŚCIE TEL-AVIV, W PRZEDDZIEŃ SZABATU, W DNIU 5 IJAR ROKU 5708 (14 MAJA 1948 ROKU).
