Babi Jar (ukr. Бабин Яр) – nazwa wąwozu leżącego między dawnymi osadami Łukianowka i Syriec, dziś w obrębie samego Kijowa, na Ukrainie. Miejsce kaźni, głównie Żydów.
W dniu Jom Kippur, 29 września 1941 r., kazano zebrać się wszystkim Żydom z Kijowa i okolic we wskazanym miejscu z pieniędzmi, kosztownościami oraz ciepłymi ubraniami, co sugerowało daleką podróż. Z miejsca zbiórki grupami po sto osób Żydzi w obstawie SS i ukraińskiej policji wymaszerowywali w kierunku jaru. Na miejscu w grupach 10-osobowych podchodzili do wąwozu i zostawali zabici strzałami z broni automatycznej. Jak zeznawał później Fritz Höfer, rozebranych Żydów prowadzono do wąwozu o dużych wymiarach. Gdy byli już na brzegu wąwozu, kładziono ich na ziemi lub już zabitych Żydach. Kiedy człowiek już leżał, przychodził strzelec i zabijał go strzałem w tył głowy. Egzekucje trwały całymi dniami aż do 3 października. Wedle niemieckich raportów zabito wówczas 33 771 Żydów.
Med start den 29 september 1941, 33 771 judar mördas vid Babij Jar.
Judarna fördes ut ur Kiev, till en ravin i Babij Jar. Ravinen hade inhägnats med taggtråd och vaktades av soldater från Waffen-SS och ukrainsk polis. Judarna tvingades klä av sig och lämna ifrån sig sina ägodelar. De fick sedan gå i grupper fram till ravinen. När de nådde fram till kanten sköts de till döds av en tysk insatsgrupp (Einsatzgruppen) och föll ner i ravinen. Efteråt täcktes kropparna med ett tunt lager jord.
Enligt insatsgruppens egen rapport sköts 33 771 judar i Babij Jar den 29–30 september 1941. En stor del av dem var kvinnor, barn och äldre. I insatsgruppens rapport noterades också att ”på grund av utomordentligt skicklig organisering” hade judarna inte förstått vad som skulle hända förrän i sista stund och att aktionen hade genomförts ”utan några incidenter”.
