Miłość w Domu Sierot Janusza Korczaka

Podstawą wychowawczej relacji z dzieckiem są dla Korczaka miłość, szacunek i zaufanie.

Zadaniem serca jest kochać. Żołądek jest głodny, jeżeli mu nie dać pokarmu, jeżeli jest pusty i nie ma w nim jedzenia – a serce jest głodne i smutne, i pełne tęsknoty, jeśli nie ma w nim miłości, pisał Janusz Korczak.

pa

W Domu Sierot to nie tylko "dzieci" ale również nastolatki i inna "miłość" jak wynika z zachowanych listów. Miłość kwitła wsród bursistów i wychowawców. par z Domu Sierot wyjechało razem do Erec Israel lub wzięło ślub w Polsce. Korczak wspomina o tym dumnie w Sprawozdaniach Towarzystwa Pomoc dla Sierot. Dzieci obserwowały swoich wychowawców i wychowawczynie (bursistów i bursistki) którzy byli najcześciej tylko o kilka lat starszych. Znalazłem zdanie w liście jednej z dziewczynek z Domu Sierot ze Pan Misza nadal dowala się do Pani Naci...

Dzieci w swoich listach na temat kto z kim nie wspominaja Korczaka lub Pania Stefę gdyż w oczach dzieci byla to już generacja bardzo stara...

Balbina (Blimka) i Felek Grzyb (prawa ręka Doktora) to małżenstwo byłych wychowanków, pózniej wychowawców. Rozpadło się dopiero w Getcie. Balbina z dzieckiem została deportowana razem z dziećmi i personelem do Treblinki 5 sierpnia 1942 roku. Do Felka Grzyba który mieszkał w Duzym Getcie przyszła wieczorem grupa byłych wychowanków z moim Ojcem. Grupa która pracowała poza Gettem podczas deportacji Domu Sierot na Umszlag. Felek Grzyb został prawdopodobnie tak jak 6 000 000, zamordowany podczas Zagłady. Kiedy dokładnie to małżenstwo byłych wychowanków rozpadło się nie wiem. Felek mieszkał w Dużym Getcie  i do niego poszedł mój Ojciec z dokumentami i okularami Doktora (dwie walizki). Mieszkanie Felka było na ulicy Ostrowskiej, gdzieś przy Ogrodzie Krasickich, po drugiej stronie muru...