  |
| Dnia 7 października 1912 roku przeprowadzili się do Domu Sierot Janusza Korczaka pierwsi wychowankowie z sierocińca na ulicy Franciszkańskiej 2-4. |
Dnia 7 października 1912 roku przeprowadzili się do Domu Sierot Janusza Korczaka pierwsi wychowankowie z sierocińca na ulicy Franciszkańskiej 2-4.
Zbiórkę funduszy na budowę Domu Sierot na Krochmalnej 92 przeprowadziło Towarzystwo “Pomoc dla Sierot”, a projekt gmachu przygotował architekt Henryk Stifelman wraz z Korczakiem. Komisję budowlaną powołał Izaak Eliasberg.
14 czerwca 1911 roku położono kamień węgielny. Dom miał być przeznaczony dla ponad setki dzieci. Oficjalne otwarcie placówki, dopiero rok po otwarciu, 27 lutego 1913, rozpoczęło się w Sali Rekreacyjnej w Domu Sierot, nabożeństwem i przemową kaznodziei Wielkiej Synagogi dr Samuela Abrahama. To była synagoga Józefa Goldszmita i jego syna Henryka - Janusza Korczaka.
Dom Sierot składał się z czterech kondygnacji. W suterenach znajdowały się pomieszczenia kuchni, pralni, kotłowni, szatni dla dzieci, rozbieralni i pokoju kąpielowego. Na parterze zorganizowano salę rekreacyjną z funkcją jadalni. Dzieci mogły tu także odrabiać lekcję.
Zbiórkę funduszy na budowę Domu Sierot na Krochmalnej 92 przeprowadziło Towarzystwo “Pomoc dla Sierot”, a projekt gmachu przygotował architekt Henryk Stifelman wraz z Korczakiem. Komisję budowlaną powołał Izaak Eliasberg.
14 czerwca 1911 roku położono kamień węgielny. Dom miał być przeznaczony dla ponad setki dzieci. Oficjalne otwarcie placówki, dopiero rok po otwarciu, 27 lutego 1913, rozpoczęło się w Sali Rekreacyjnej w Domu Sierot, nabożeństwem i przemową kaznodziei Wielkiej Synagogi dr Samuela Abrahama. To była synagoga Józefa Goldszmita i jego syna Henryka - Janusza Korczaka.
Dom Sierot składał się z czterech kondygnacji. W suterenach znajdowały się pomieszczenia kuchni, pralni, kotłowni, szatni dla dzieci, rozbieralni i pokoju kąpielowego. Na parterze zorganizowano salę rekreacyjną z funkcją jadalni. Dzieci mogły tu także odrabiać lekcję.
