The first uprising in the Warsaw Ghetto - Adam Czerniaków - July 23rd 1942

Adam Czerniaków at his office,  reading the letter forwarded by a German officer.

The first uprising in the Warsaw Ghetto

July 23, 1942. The news and German demands at the start of the liquidation of the Warsaw ghetto by the Germans resulted in the chairman of the Warsaw Judenrat, Adam Czerniaków´s suicide.

"... They are demanding that I kill the children of my people with my own hands. I have nothing to do but to die" wrote Adam Czerniaków’s in the last letter to his wife Cecylia Czerniaków

The funeral of Czerniaków took place the next day at dawn, at the Jewish Cemetery at Okopowa Street [Quarter 10, Row 5, No. 1]. Germans allowed only a dozen or so people to attend the ceremony. In this way, they did not want to draw the attention of the ghetto inhabitants. Janusz Korczak, spoke at the grave of his close friend.
"... God has entrusted you the dignity of your nation and to God, you bestowed that dignity."

The very last writings from Adam Czerniaków’s diary:

"Worthoff and his comrades [resettlement staff] were here and demanded to prepare a transport of children for tomorrow. That is the last straw. Surely, I cannot send to death the defenseless children. I decided to leave. Do not treat it as an act of cowardice or escape. I am helpless, my heart is bursting with grief and pity, I cannot stand it anymore. My deed will show the truth to all and may lead to the right course of action. I realize that I leave you with a heavy legacy".

Adam Czerniaków - it was the first uprising in the Warsaw Ghetto, wrote about it after the war, his wife dr. Felicia Czerniaków that survived the Holocaust.

Pierwsze powstanie w Getcie Warszawskim - Adam Czarniaków - 23 lipca 1942

List pożegnalny Adama Czerniakowa do żony, Cecylii Czerniakow:

...Żądają ode mnie bym własnymi rękami zabijał dzieci mego narodu. Nie pozostaje mi nic innego, jak umrzeć"

Oprócz listu do żony Felicji oraz Czerniakow zostawił notatkę dla Zarządu Rady Żydowskiej, z której może wynikać, że bezpośrednim impulsem, który go doprowadził do samobójstwa była kwestia dzieci i ich tragicznego losu:

...Byli u mnie Worthoff i towarzysze (Niemcy) i zażądali przygotowania na jutro transportu dzieci. To dopełnia mój kielich goryczy, przecież nie mogę wydawać na śmierć bezbronne dzieci. Postanowiłem odejść. Nie traktujcie tego jako aktu tchórzostwa względnie ucieczkę. Jestem bezsilny, serce mi pęka z żalu i litości, dłużej znieść tego nie mogę. Mój czyn wykaże wszystkim prawdę i może naprowadzi na właściwą drogę działania. Zdaję sobie sprawę, że zostawiam Wam ciężkie dziedzictwo.

23 lipca 1942 r. na wieść o rozpoczęciu przez Niemców likwidacji getta warszawskiego prezes warszawskiego Judenratu Adam Czerniaków popełnił samobójstwo.

Janusz Korczak, przemawiał na grobie przyjaciela.
...Bóg Ci powierzył godność Twego narodu i Bogu Ty godność tę przekazałeś.

Adam Czerniaków to było pierwsze powstanie w Warszawskim Getcie, napisała o tym po wojnie jego żona Felicja Czerniaków.

Adam Czerniakow, ur. 1880, jest pochowany na Cmentarzu Żydowskim (kw. 10, ul. 2). Czerniakow, z zawodu inżynier, był działaczem żydowskich związków rzemieślniczych, senatorem RP z ramienia bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. W latach okupacji hitlerowskiej prezes Rady Żydowskiej (Judernatu) w Warszawie. Adam Czerniakow pozostawił wstrząsający dziennik z getta, w którym kilkakrotnie wspomina Korczaka.

50 Shades of Blue - Stockholm - Sweden