Sanningen om ”Spøgelsestoget” och de danska och svenska Vita bussar.

 

Det var tåg av denna typ som anlände tvenne gånger till Padbrog. Svenska Röda korset vill göra det gällande att ett av tågen var "deras tåg" (hur?) och skall räknas med som en Vit buss.  Annars blir de för få som kom med bussarna.

Søndag d. 29. 04.

Op kl. 6. Alle bespises, og vi tager afsted til karantænestationen kl. 8.30. Her pudrer vi madrasser og soveposer med Ivoran. Der skures og spules. Vi får god hjælp af de prægtige stærke CBU’er. Kl. 11 er vi færdige med renselsesprocessen. Så kommer vi selv i varmt bad. Vore barakker ligger ved siden af remisen for lokomotiver, og den leverer varmt vand.

Efter frokost ankommer flere dårlige patienter, som indlægges i barakkerne. Nogle er døende. De har ikke fået hverken vådt eller tørt i flere dage.

De mennesker, der flakker rundt på tyske veje må snart komme hertil, ellers er det ude med dem.

Ny melding: der ventes en transport med 4 000 mennesker.

I nat har vi huset en del svenskere, som har haft bopæl i Tyskland. De taler helst tysk. Nogle er i egen bil med damer i pels! Man benytter sig af lejligheden!

Vi har nu modtaget 30 dårlige patienter hentet i bil fra et tog med 4 000, som er på vej til den danske grænse. Chaufførerne oplyser, at de ikke kunne tage de allerdårligste med.

De polske kvinder har fangenumre brændt ind i armen. På tøjet er påsyet et ”P” i en trekant. Rød baggrund betyder politisk fange, gul asocial fange og sort kriminel fange.

Mandag d. 30. 04.

Vi sendes til Kruså kl. 0.30 og får nogle timers søvn, før vi står op kl. 5.30. Der kommer 800 – toget kaldes ”Spøgelsestoget”. Transporten forsinkedes, fordi de dårligst stillede patienter og de døde skulle sorteres fra i Flensborg. Danskerne skulle ikke se, hvor slemt det stod til.

Rzeźbiarka Beile Breindel Leser i Korczak - "Mamy własnych bohaterów...".

Rzeźbiarka Bala (Beile Breindel) Leser i Korczak

Po pierwszej "Zapaści" Komitetu Korczakowskiego, tej stalinowskiej, myślano że ten okres niełaski już nie powróci. Powrócił! Szybko!

Komitet Korczakowski chciał by w Warszawie postawić pomnik Korczaka. Chodziło o miejsce. Było wtedy kilka propozycji i pierwsze studia zrobione przez kilku artystów, m.in. przez rzeźbiarkę znaną jako Zofia Woźna. 

Miejsca na pomnik Korczaka proponowane w Warszawie przez Komitet Korczakowski były wszystkie odrzucane. Wreszcie powiedziano delegacji komitetu Korczakowskiego w której był i Pan Misza i Pan Jerzy,  mamy własnych bohaterów...

Dopiero w 1982 został odsłonięty, w 40. rocznicę śmierci Janusza Korczaka za murem cmentarza żydowskiego w Warszawie został odsłonięty pomnik wg. projektu Mirosława Smorczewskiego.

Rzeźbiarka Bala Leser (Beile Breindel Leser) urodziła się 16 października 1897 w Krakowie jako córka Sary z domu Strücker i Markusa Lesera, trzecie dziecko Leserów. Miała jeszcze dwóch braci: Schaje Uschera i Chaima. Studiowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (w latach 1919-1927) pod kierunkiem Wojciecha Weissa, Józefa Pankiewicza, Fryderyka Pautscha, Felicjana Kowarskiego.
W czasie wojny zmieniła tożsamość i już do końca życia funkcjonowała pod nazwiskiem
Po wybuchu wojny Bala Leser uciekła do Lwowa i zmieniła tożsamość na Zofia Woźna. Działała w kooperatywie „Chudożnik”. Zaraz po wyzwoleniu przeniosła się do Lublina, a potem zamieszkała w Warszawie.

It is about the first monuments dedicated to Janusz Korczak and the children from his orphanage. The very first monument that was erected in 1982 was built INSIDE the Jewish Cemetery in Warsaw in the area that belongs to the Jewish congregation. The first monument OUTSIDE allowed by the City Council of Warsaw was erected first in 2003, thus 61 years after Korczaks' death, and is placed close to the place of Sienna/Sliska Street, the last locum of Korczaks Orphanage when in the Warsaw Ghetto. During 60-ties, the City Council of Warsaw dislike the idea to have a Korczak monument in the public areas of Warsaw. Bala Leser did several Korczaks sculptures.