...Korczak, podobnie jak jego współpracownicy, jest zrozpaczony. Jak w tych warunkach zachować spokój? Jak pocieszać, dodawać otuchy? We śnie przychodzi mu pomysł, aby z pomocą panny Esterki wystawić sztukę indyjskiego poety Rabindranatha Tagorego. Podczas gdy Stary Doktor krąży po getcie w poszukiwaniu pożywienia dla swoich dzieci, one uczą się swych ról pod okiem panny Esterki, zapominając o głodzie i chorobie...
Jeszcze jedna uwaga na temat książki "Ostatnie przedstawienie Panny Esterki". Samo przedstawienie "Poczty" kończy książkę i po nim jest już tylko jedna notatka:
Dnia 5 sierpnia 1942 roku - trzy tygodnie po wystawieniu Poczty Tagore - Dom Sierot został brutalnie "zlikwidowany" (...)
Mimo tekstu "Dnia 5 sierpnia 1942 roku" na ilustracji w książce jest jedna kartka, wyrwana z kalendarza z datą 6 sierpnia. Nic nie rozumiem!
 |
| Mimo tekstu "Dnia 5 sierpnia 1942 roku" na ilustracji w książce jest jedna kartka, wyrwana z kalendarza z datą 6 sierpnia. Nie nie rozumiem! Deportacja odbyła się 5 sierpnia. |
Tutaj, moja kartka, wyrwana z kalendarza z datą 5 sierpnia.
Tego dnia - Przysłowie:
„W pierwszym tygodniu sierpnia spieka, zima ciężka, śnieżna i długa nas czeka” zgadzało się z prawdą - to był bardzo upalny dzień, 5 sierpnia gdy deportowano Dom Sierot do obozu śmierci Treblinka.
Po premierze Korczak zapytany, dlaczego wybrał tę właśnie sztukę – powiedział, że "...ostatecznie trzeba się tego nauczyć – przyjmować pogodnie anioła śmierci. Rozpaczliwa jest ta rezerwa dorosłych. Nie róbcie dzieciom niespodzianek, jeśli nie chcą. Powinny wiedzieć zawczasu, być uprzedzone. Czy będą strzelać, czy na pewno, kiedy i jak. Trzeba się przygotować do długiej, dalekiej, niebezpiecznej podróży”.
5 sierpnia 1942 roku to dzień deportacji Janusza Korczaka i Domu Sierot. 239 dzieci oraz 10 opiekunów załadowano tego dnia do bydlęcych wagonów na Umschlagplatz i wywieziono do komór gazowych Treblinki.
Janusz Korczak: śmierć nie jest trudna, znacznie trudniejsze jest życie!
