Ulica Sienna w Warszawie - Dwie kawiarnie i mur miedzy nimi - Dom Sierot Korczaka

Kawiarnia Chęcińskiego na rogu ul. Siennej 7

Kawiarnia Chęcińskiego na rogu ul. Siennej 7 (Sienna 5/7 i Zielna 15).

Po prawej stronie zdjęcia, po drugiej stronie muru widac we mgle dom Sienna 16 - budynek w którym byl do 5 sierpnia 1942Dom Sierot Janusza Korczaka.

Na Siennej 16, na parterze gmachu mieściła się także kawiarnia "Na Siennej" prowadzona przez Tatianę Epstein. Tam na fortepianie - od kwietnia 1941 roku - grał Władysław Szpilman, Szpilman mieszkał niedaleko, przy ulicy Śliskiej. W kawiarni grał krótko - zaledwie 4 miesiące, jednak to właśnie tu słuchała go młodziutka Mary Berg, opisując to później w swym pamiętniku. Tutaj także zorganizowano konkurs młodych talentów. Nagrodą był tygodniowy kontrakt na występy z dobrym wynagrodzeniem. Konkurs, który trwał 3 dni, zgromadził pełną salę widzów. W jury zasiadali: Władysław Szpilman, Helena Ostrowska, Stefan Pomper, Bela Gelbard i Tatiana Epstein. Nagrody otrzymali: Stanisława Rapel (taniec), Mary Berg (piosenki jazzowe), 6-letni uczeń Szpilmana (gra na fortepianie). Mary Berg również mieszkała w pobliżu - przy ul. Śliskiej 41.

Skrzyzowanie Siennej i Wielkiej

Lewe zdjecie. Cukiernia na rogu ulicy Siennej i Zielnej. Prawe zdjecie róg Siennej i Wielkiej. Na obydwóch zdjeciach widac Dom Sierot Korczaka na Siennej 16.

Siennej i Wielkiej

Joe Heydecker - to niemiecki fotoreporter kompanii propagandowej, antynazista, autor wielu zdjęć z Warszawskiego Getta i z Powstania Warszawskiego. Lewe zdjęcie to Heydecker na ulicy Wolskiej róg Gizów w lutym 1941r. Z tyłu Cerkiew św. Jana Klimaka.

DP - lång okänd historia

Kielce

Jag är medlem i en FB grupp som kallas Barn till överlevande från Förintelsen.
Gruppen är ett öppet forum för judiska barn och barnbarn till överlevande.

Vi diskuterar och försöker förklara vårt förflutna som är starkt kopplat till den tidigare generationen, våra föräldrar.

Gemensamma frågor och ämnen är: Har du vuxit upp i ett udda familj? Var det svårt att förstå samt att förklara för främmande vad som hände med din mor-och farföräldrar, mostrar, farbröder och kusiner?  En uppmaning i gruppen är: Dela dina frågor, tankar och sorger här eftersom du är inte ensam.

Under åren omedelbart efter kriget flydde östeuropeiska judiska över­levande efter Förintelsen från sina polska, ungerska, slovakiska och rumänska grannars blodtörstiga antisemitism till tryggheten i flyktingläger i Tyskland och Österriket av alla ställen.

Ett läger för fördrivna personer läger eller DP läger var en tillfällig anläggning för fördrivna personer. DP-camp eller DP-lager var termen som användes för läger som inrättats efter andra världskriget i bl.a. Tyskland , Österrike och Italien. DP-läger var främst avsedda för flyktingar från Östeuropa och fd fångar i de nazityska koncentrationsläger. Två år efter slutet på andra världskriget i Europa mer än 1 000 000 människor levde i DP läger i hela Europa. I DP-läger fanns förutom judar (mindre än 20%) även armenier , polacker , letter , litauer , estländare , jugoslaver, greker, ryssar, ukrainare och tjeckoslovakerna.

Man skriver inte mycket om detta men DP-läger då de var halvtstängda utgjorde ett skydd mot lokalbefolkningen

Många 40-talister föddes av Förintelseöverlevare i ett så kallat DP-läger (Displaced Persons Camp) i Tyskland efter andra världskrigets slut.

Cyklar var vackrare förr - Örnen

Örnen var en kvalitet cykel som sålde bra. John Hedberg var mycket företagsam och sålde även bl. annat symaskiner. 1911 startade han även försäljning av bilar



Det var med tillverkningen av cykeln Örnen som John Hedbergs affärer började ta fart. John Hedberg importerade nav från Tyskland och England och ramarna tillverkades i Sverige, bl.a. på Kaptensgatan 4 i Malmö. Priset för Örnen var 180 kronor och cykeln fanns både för herrar och damer.

Jag har en för fina damer...

Dedication - Janusz Korczak - Alone with God: Prayers for Those who Don't Pray

Janusz Korczak - Alone with God: Prayers for Those who Don't Pray
.
Above book with eighteen prayers was dedicated:

"To My Beloved Mama and Papa: We have parted for a moment in order to meet again . . . From the stones of your anguish and pain and those of our ancestors, I want to raise a high tower to shelter others. Thank you for teaching me to hear the whispers of the dead and the living. Thank you for helping me learn the secret of life in the beautiful hour of death."

Janusz Korczak zadedykował zmarłym rodzicom książkę "Sam na sam z Bogiem – Modlitwy tych, którzy się nie modlą”

Janusz Korczak zadedykował zmarłym rodzicom książkę

"Sam na sam z Bogiem – Modlitwy tych, którzy się nie modlą”:

.

DEDYKACJA.

Matuś—Ojczulku. Wy mi te modlitwy
szybko dyktowali, musiałem je mozolnie
z pamięci — wyraz po wyrazie, po literze
litera — składać i spisywać. Czasem nie
dosłyszałem, często nie rozumiałem, robi-­
łem błędy, pamięć zawodziła, przepuści­-
łem wiele. Zrzadka poprawialiście—niewiele—tyle,
by zrozumiałej było dla mnie i dla ludzi.
.
Nie wiem, czy Waszą mowę do mnie
mogę nazwać swoim dla Was nagrobkiem.
Dziękuję Wam za życie i za śmierć Waszą,
za moje życie i śmierć. Rozeszliśmy się na
chwilę, aby się znów spotkać razem.
.
Matuś—Ojczulku, ze wszystkich skamieniałych
tęsknot i bólów Waszych i moich
przodków pragnę wznieść wysoką, strzelistą,
samotną wieżę dla ludzi. Liczba tych
pod ziemią szkieletów, których głosem pod
Wasze dyktando przemawiam—jest tylko
za ostatnich lat trzysta—aż tysiąc—i dwadzieścia—i
cztery. Jak różne nosili imiona,
.
Dlatego na tym małym nagrobku
niekładnę imienia.
.
Dziękuję, żeście nauczyli słyszeć szept
zmarłych i żywych, dziękuję, że poznam
tajemnicę Życia w pięknej godzinie śmierci.

Wasz syn.