Ten ostatni list był pisany 22 października 1942 roku. 70 lat temu. Zapiski z dni Zagłady!

Ten ostatni list był pisany 22 października 1942 roku. 70 lat temu. Zapiski z dni Zagłady!

Muzułman w naszej rodzinie. Czytam jego ostatni list z warszawskiego getta z pazdziernika 1942 roku. Potem mam tylko informacje z maja 1945 roku, z Bergen-Belsen, po wyzwoleniu, że jest muzułmaninem. To znaczyło własciwie, że nieżyje!

...Ciężka praca od świtu do nocy za zupę i 1/4 chleba ale i to dobre, że jest względny spokój i złuda bezpieczenstwa dewizowego. Nie myślcie że cieżko mi się zdecydować na wyjazd lub że nie mam odwagi - nie, w grę wchodzą inne czynniki. W pierwszym rzędzie co ja bedę tam robił i czym się zajmę. Po to by być dla was ciężarem nie chcę jechać...

...jestem ostatnimi czasy w cieżkim nastroju psychicznym, że trudno mnie o tym wogóle pisać. Przeżycia ostatnich 3-ch miesięcy tak mnie przygniatają, tak ciażą że mam wrażenie że zestarzałem sie o cale 20-lat, że przeżyłem już całe życie, wszystkie okropności i cały koszmar. Jeśli się jeszcze kiedykolwiek zobaczymy przypuszczam że trudno będzie dla nas o wspólne zrozumienie.

Ktoś napisał om sytuacji Muzułmanów w obozie koncentracyjnym: Muzułmana unikają wszyscy; wszyscy bowiem rozpoznają siebie w jego pozbawionym wyrazu obliczu.

Bergen-Belsen kwiecien 1945. Mam tylko informacje z maja 1945 roku, z Bergen-Belsen, po wyzwoleniu, że matki szwagier jest muzułmanem. To znaczyło własciwie, że nieżyje!

Janusz Korczak och Gabriel Rozental - kampen om maten i Warszawa Getto

W pierwszym ogłoszeniu z 22 lipca 1942 roku napisano: Każdy przesiedleniec Żyd ma prawo zabrać ze swojej własności 15 kg jako bagaż podróżny. Bagaż powyżej 15 kg będzie skonfiskowany. Wszystkie przedmioty wartościowe, jak pieniądze, złoto, biżuteria itd. mogą być zabrane. Należy zabrać żywność na 3 dni. Początek przesiedlenia dnia 22.07.1942 o godz. 11. 
W drugim ogłoszeniu (powyżej) z 28 lipca 1942 roku napisano że żywność bedzie rozdawana - 3 kg. chleba i 1 kg. marmelady.

In the first announcement of 22 July 1942 it was stated: Every Jew that moves East has the right to take their property with 15 kg as baggage. Baggage exceeding 15 kg will be confiscated. All valuables, such as money, gold, jewelry, etc. can be taken away. Please bring food for 3 days. Start of resettlement on 07/22/1942 at. 11.00
In the second ad (above) of 28 July 1942 it was stated that the food will be distributed - 3 kg. bread and 1 kg. marmalade.

I det första tillkännagivandet av 22 juli 1942 uppgavs det: Varje Jude som flyttar österut (vidarebosättning) har rätt att ta sin egendom med 15 kg som bagage. Bagage överstigande 15 kg kommer konfiskeras. Alla värdesaker som pengar, guld, smycken, etc. kan tas med. Medtag mat för 3 dagar. Start av vidarebosättning på 1942/07/22 kl. 11
I det andra tillkännagivandet (ovan) från den 28 juli, 1942 uppgav man att maten kommer att distribueras - 3 kg. bröd och 1 kg. marmelad.


För att överleva i Warszawas getto var maten och husrum det viktigaste. Matransoner ströps kontinuerligt  av tyskarna.  I tabellen nedan ser man dagliga ransoner under 1940 och 1941. Tyvärr, finns det inga officiella data när det gäller året 1942. Man vet bara att de minskade ytterliggare.

De normala dagliga kaloriintaget för en icke arbetande man bör vara 2400.

Folk dog av undernäring och sjukdomar. Många var helt apatiska. Hela dagar gick åt att få tag i maten. Det var Janusz Korczak huvudbry också.

Korczak codziennie wychodził z workiem "na miasto", by żebrać o jedzenie i pieniądze dla swoich sierot!

Maten kunde innebära också döden. Min morfar gick från sin lägenhet vid Ogrodowagatan 26 a för att få en behållare fylld med soppa från ett gatukök längre ned på gatan. Samtidigt startade det razzia för att fylla tåget till Treblinka med ytterligare folk. Alla i kön togs till Umschlagsplatz och mördades därefter i Treblinka.  Allt hände den 26 juli 1942.

Tyskarna var fullt medvetna om att maten var lockelse för många. Folk skulle kunna göra allt för en tugga bröd. Även gå in i döden. Tyskarna tryckte information att den som kommer frivilligt till "Förflyttningen Österut" (Treblinka) skulle få 3 kg. bröd och 1 kg. marmelad. Varför skulle de ge oss mat om de tänker mörda oss" resonerade många och gick in i fällan.  

För att överleva i Warszawas getto var maten och husrum det viktigaste. Matransoner ströps kontinuerligt  av tyskarna.

Before the war Gabriel Rozental, my grandfather, lived with his family at Twarda Street No. 3, until their house was bombed by Luftwaffe in September 1939. Later he lived at Ogrodowa Street No. 26 a. He was taken to the Umschlaplatz on 26 July 1942, when he was standing at Ogrodowa Street with a soup can. He was ca. 50 years old. He was murdered in Treblinka.

Gabriel Rozental, mój dziadek. Przed wojną mieszkał z rodziną przy Twardej 3. Później przy Ogrodowej 26a. Zabrano go na Umschlagplatz 26 lipca 42r, gdy stał z bańką po zupę na Ogrodowej. Miał ok. 50 lat. Zamordowany w Treblince.

Korczak - Walczę na Umschlagsplatz moją silną wyobraźnią

Mam silną wyobraźnię i widze szczegóły których inni nie widzą! Tak jak w rekonstrukcji 3-D poruszam sie na Umschlagsplatz. 

Analizowalem zdjecie, wg. zrobione z dachu szkoly gdzie była kwartera SS. Miedzy tymi domami był mur odgradzający Umszlag. W tej czesci była "główna poczekalnia" na transport. Ten wagon który "ja widze" stoi na torze najbardziej odległym od ul. Dzikiej.

Alina Świdowska, córka Adiny Blady Szwajger napisała: To ten budynek, w którym był ostatni szpital. Ten, z którego zabierali chorych prosto do wagonów. Ale ja nie widzę wagonu. Jakoś z orientacją jest u mnie słabo. Wiedziałam, że skądś znam ten budynek. On tam stoi. Mama pokazywała mi resztki rampy, jak żyła. Ale ja tu nie znajduję nic. Mam słabą wyobraźnię przestrzenną.


Ja widzę Korczaka, dzieci, bez spiewu i bez sztandaru, czyli naprawdę, to nie zmyślona legenda! Widzę moich dziadków...

I wagony tez widzę, i pusty pociag towarowy wracajacy z Treblinki wczesnym rankiem który zaraz będzie wracał, do Treblinki.