Pseudonimy Korczaka w cudzysłowie i w nawiasie - Nowo znaleziony pseudonim w nawiasie i z cudzysłowem apostrofowym („Xxxxxxx”).

„Janusz Korczak” to najbardziej znany pseudonim literacki Henryka Goldszmita. Pochodzi z powieści Kraszewskiego Historia o Janaszu Korczaku i o pięknej Miecznikównie. W 1898 Korczak wziął udział w konkursie na sztukę teatralną, ogłoszonym przez Ignacego Jana Paderewskiego na łamach czasopisma „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne”. Na konkurs Korczak wysłał dwa utwory, w tym wyróżniony czteroaktowy dramat "Którędy?". Użył, zgodnie z regulaminem konkursu, pseudonimu i podpisał się: „Janasz Korczak”. Od 1900, publikując w „Wędrowcu” cykl felietonów pod tytułem "Dzieci i wychowanie", zaczął już regularnie używać nam powszechnie znanego pseudonimu „Janusz Korczak”. Z Janasza zrobił się Janusz... Pseudonim którym się również podpisywał. Właściwie, drugie nazwisko.

Inne pseudonimy to między innymi: „Hen”, „HEN - RYK",  lub tylko "Janusz”.

„Stary Doktór” (Stary Doktor) to drugi pseudonim który jest do dzisiaj używany w biografiach i książkach o nim. To wynik współpracy Korczaka z Polskim Radiem, w którym pod pseudonimem „Stary Doktor” prowadził audycje dla dzieci. Trwała ona z przerwami od 1935 roku do września 1939 r.
Jego oryginalne audycje nazywane "Gadaninkami radiowymi”, stały się natychmiast wielkim wydarzeniem radiowym. Korczak sam je wygłaszał jako "Stary Doktor” (Stary Doktór), nie podając Janusz Korczak, wszystkim dobrze znanego pseudonimu. „Gadaninki” były publikowane w gazecie Polskiego Radia Antena. W marcu 1936 r, bez oficjalnego podania powodu „Gadaninki” zostały zdjęte z anteny. Ten nowy pseudonim/podpis "Dziecko" może również oznaczać że to być artykuł tłumaczony z żydowskiego miesięcznika wydawanego w Warszawie - Dos Kind (Dziecko) lub z miesięcznika Dziecko w języku polskim.  Zarówno miesięcznik Dos Kind jak i Dziecko wydawane były przez Związek Towarzystw Opieki nad Sierotami Żydowskimi w Polsce.

 („Dziecko”), czasami (Dziecko) to ten nowo znaleziony pseudonim, podpis pod artykułem w nawiasie i z cudzysłowem apostrofowym.  Znalazłem ten pseudonim/podpis w kilku artykułach Korczaka w tygodniku EWA wydawanym w latach 1928-1935. Jeden z artykułów O biciu dziecka ukazał się poprzednio w miesięczniku Dziecko nr.1 1932 o nieco zmienionym tytule O biciu dzieci.

JANUSZ KORCZAK - STARY DOKTÓR. “Pedagogika żartobliwa” to jeden z najciekawszych utworów Janusza Korczaka oparty na jego radiowych gadaninkach. Okładka książki wydanej w 1939 roku zawiera obydwa pseudonimy, JANUSZ KORCZAK - STARY DOKTÓR.

(„Dziecko”) to ten nowo znaleziony pseudonim w nawiasie i z cudzysłowem apostrofowym. Znalazłem ten pseudonim w kilku artykułach Korczaka w tygodniku EWA wydawanym w latach 1928-1933.

(„Dziecko”), czasami (Dziecko) to ten nowo znaleziony pseudonim/podpis w nawiasie i z cudzysłowem apostrofowym. Znalazłem ten pseudonim w kilku artykułach Korczaka w tygodniku EWA wydawanym w latach 1928-1935. Tutaj pseudo/podpis  (Dziecko) w tygodniku EWA z 17 kwietnia 1932.

Gadaninki Korczaka były publikowane pod pseudonimem Stary Doktór w Gazecie Polskiego Radia "Antena", zostały zdjęte z anteny w marcu 1936 r, bez oficjalnego podania powodu.

„Stary Doktór” (Stary Doktor) to drugi pseudonim który jest do dzisiaj używany w biografiach i książkach o nim. To wynik współpracy Korczaka z Polskim Radiem, w którym pod pseudonimem „Stary Doktor” prowadził audycje dla dzieci. “Pedagogika żartobliwa” to jeden z najciekawszych utworów Janusza Korczaka oparty na jego radiowych gadaninkach. Okładka książki wydanej w 1939 roku zawiera obydwa pseudonimy.

* Nawias należy do grupy znaków wyodrębniających. Umożliwia wskazanie fragmentów tekstu podrzędnych (drugoplanowych, mniej istotnych)
** Cudzysłów – para znaków interpunkcyjnych, służących w języku polskim m.in. do wyodrębniania cytatów, pseudonimów, ironii.