Korczak - Syjonista, socjalista, wychowawca, pedagog, lekarz, pisarz, publicysta, działacz społeczny, teozof, mason, obywatel, Polak, Żyd.
 |
| Janusz Korczak, "Feralny tydzień", Wydawnictwo J. Mortkowicza, 1927 Druk W. L. Anczyc i Spółka, Warszawa — Kraków |
To oczywiście z opowiadania Janusza Korczaka:
Feralny tydzień
Szparag (nauczyciel) przepisuje stopnie z notesu do dziennika. Uczniowie z pierwszej ławki unoszą się, aby z ruchów pióra odgadnąć, ile kto dostał z dyktanda — pokazują na palcach.
— Dyżurny!
Obaj wyskakują po kajety: jeden żyd, drugi katolik; Szparag żydowi kajetów nie daje; boć to, bądź co bądź, czynność odpowiedzialna.
— O, mój kajet — dawaj.
— Poczekaj — po kolei.
— Przemyski.
— Dawaj.
Stasio nie ma odwagi spojrzeć. Przewraca kartkę po kartce: dwa, trzy, trzy, dwa, trzy, dwa, trzy, trzy — a teraz?
Rumieńce wystąpiły mu na policzki. Serce bije tak mocno jak na geografii. — Na pierwszej stronicy dwa małe błędy, raz podkreślone, trzeci — podkreślony falistą linią — i jeden z owych dwóch grubych błędów. — Nie ma co patrzeć: dwójka.
— Ile?
— Odczep się.
Stasio przymyka oczy, przewraca kartkę i nakrywa bibułą. Bibułę odsuwa powoli. — Nie ma czerwonego atramentu, nie ma, nie ma, może choć z dwoma minusami? — I oto fatalne zdanie. Sen czy jawa? — Nie ma. — Stasio gotów jest krzyknąć z radości: błąd jest — siedzi bestia, ale go Szparag nie zauważył. — Śmiałym ruchem odkrywa stopień: trójka z minusem. Gdyby zauważył, byłaby dwójka. — I Stasio doznaje bardzo złożonego uczucia: wdzięczności dla Szparaga, że nie zauważył błędu — i gniewu, że mu za jeden gruby błąd i dwa małe — postawił tylko trójkę z minusem: przecież mógł czystą postawić.
— Widzisz? — pokazuje sąsiadowi.
Sąsiad powitał odkrycie życzliwym uśmiechem.
— A ty ile?
