Okropne teksty o Januszu Korczaku na stronach Muzeum Polin

Publikowanie zdjecia Korczaka z okresu getta podczas gdy reszta tekstu to (i slusznie) to o Nim jako pedagogu tez nie przemyslane! Zreszta wiele zdjec na stronach o Korczaku wyglada jak xeroxy! Dlaczego? Niechlujstwo i tumiwisizm!

Oj Polin Polin!
Dziwne zdjęcia i dziwne teksty produkujecie na internecie.
.
Dziwny tekst tak jakby był pisany przez 5-klasistę:
"W czasie drugiej wojny światowej, Dom Sierot wielokrotnie był przenoszony, a jego sytuacja była coraz gorsza, opiekunowie robią wszystko by zapewnić dzieciom dobre warunki.
Żydzi byli zmuszani do noszenia opasek, dzięki którym wszyscy
wiedzieli kto jest Żydem, na co Korczak się nie zgadzał. Kilkakrotnie za to jest aresztowany. 5 sierpnia 1942 roku Korczak wraz z całym Domem Sierot zostają wyprowadzeni na plac załadunku, skąd zostają wywiezieni do obozu śmierci w Trebelince.".

Dlaczego nigdzie nie napisane że w "Trebelince" zostali uduszeni gazem, zamordowani?
Dlaczego takie nieciekawe zdjęcie Korczaka?

Znajoma napisała o tym:
Tekst rzeczywiście toporny. Jakby nieudolne tłumaczenie. Pomieszane czasy, szkolne błędy stylistyczne. A już zdanie z opaskami "dzięki którym" (!) wszyscy wiedzieli kto jest Żydem - kuriozalne.

Inna dodała:
Ja w piątej klasie na pewno pisałam lepiej i na pewno nie robiłam takich błędów stylistycznych. Zdanie o tym że Żydów rozpoznawano dzięki opaskom brzmi jak humor z zeszytów szkolnych . Czy naprawdę te perły myśli i stylu wyszły spod piór pracowników Polin? Wierzyć się nie chce!

Mój koncowy komentarz:
Ja w piątej klasie na pewno pisałam lepiej i jak wycinałem innych zdania to wpasowywałem je lepiej do tekstu. Głównym "problemem" tego wpisu jest to że jest na oficjalnej stronie Muzeum Polin które jeszcze sporo ludzi uważa za tzw. wiarygodne. Dlatego tak uparcie zwalczam "tumiwisizm" i "zapatrzenie w siebie" tego Muzeum.

Historia - Janusz Korczak - Gawędy - Gadaninki - Pedagogika żartobliwa

Janusz Korczak w latach 1935 - 1936 wygłasza w Polskim Radiu pogadanki. Są one drukowane na łamach tygodnika radiowego ANTENA jako Gawędy (na przedostatniej stronie).
.
Gawędy nazywane pózniej gadaninkami a własciwie ich wybór zostają wydane w 1939 roku jako Pedagogika żartobliwa.

Drukarnia B-ci Wójcikiewicz - EWA - Paulina Ąppenszlakowa i Iza Wagmanowa

Drukarnia B-ci Wójcikiewicz, Warszawa, Pawia 10, Telefon 265-82 - to drukarnia męża mojej ciotki Sabiny. Tam drukowano gazetę EWA.

Wydawcy gazety EWA to Paulina Ąppenszlakowa i Iza Wagmanowa.

Małżeństwa, Appenszlaków i Wagmanów, odegrały niezwykle ważną rolę w kulturze żydowsko-polskiej.

Niewątpliwie "dziełem życia” Jakuba Appenszlaka i Saula Wagmana był "Nasz Przegląd”. Ich żony Paulina i Iza wydawały przez 6 lat (1928-1933) "Ewę”.

EWA to jedyne polskojęzyczne pismo kobiety żydowskiej w okresie miedzywojennym, było trybuną dla wszelkich spraw kobiecych. W niezwykle szczery i odważny sposób poruszano w niej tematy małżeństwa, rozwodów, aborcji i antykoncepcji.

Wracając do B-ci Wójcikiewiczów to moja ciotka Sabina Wójcikiewicz zginęła w getcie warszawskim a jej mąż Lutek Wójcikiewicz zmarł z wycieńczenia tuż po oswobodzeniu Bergen-Belsen.

Recepty z tej gazety (kulinarne) są do dzisiaj cytowane! Były one sygnowane R. G. - Róża Grutzhendlerowa. RG zginęła w warszawskim getcie w strasznym roku 1942.

"5 Rano" i "Nasz Przegląd" - codzienne pisma żydowskie po polsku w Warszawie

"5 Rano", podobnie jak "Nasz Przegląd", to pismo codzienne żydowsko-polskie. Gazeta wydawana w Warszawie od 18 III 1931 do 21 VII 1939. Ogółem ukazało się 3 168 numerów, w nakł. od 30 do 50 tys. egzemplarzy. Adres redakcji, Twarda 21, 1 p.

Według rozmaitych obliczeń gazety miały wspólnie około 100 000 odbiorców.

Nasz Dom, Pruszków 1925 rok. Janusz Korczak stoi czwarty od prawej - Losy zdjęć. Chyba równie ciekawe jak same zdjęcia.

Losy zdjęć. Chyba równie ciekawe jak same zdjęcia.
.
Nasz Dom, Pruszków 1925 rok.
Janusz Korczak stoi czwarty od prawej.
Maryna Falska siedzi pierwsza z lewej.

Czy Muzeum Polin i odpowiedzialni za strony Korczakowskie są jeszcze na wakacjach letnich?

Czy Muzeum Polin i odpowiedzialni za strony Korczakowskie są jeszcze na wakacjach letnich?
Nic się bowiem nie zmienia (na lepsze) na ich stronach.
.
Większość obiektów które Muzeum Polin zaznaczyło i nas usilnie do nich prowadzi (przy pomocy Google) nie ma!  Wszędzie tylko place, parkingi, czerwone samochody itp.

Jest jednak miejsce które jest związane z Januszem Korczakiem i Domem Sierot i które przetrwało okupacje i powojenną odbudowę Warszawy!

Muzeum Polin oczywiście nie ma tego miejsca na swojej mapce!
Dlaczego?
.
Tu chciały się bawić dzieci z Domu Sierot Janusza Korczaka, czyli Kościół Wszystkich Świętych przy pl. Grzybowskim (Górne zdjęcie). 
.
Od ulicy Pańskiej (w górnym prawym rogu) widać dwupiętrowy budynek plebanii i drzewa a za nim Kościół Wszystkich Świętych przy pl. Grzybowskim. Wzdłuż zachodniej ściany kościoła i plebani widać teren który służył jako miejsce uprawy warzyw.
.
Dzieci Korczaka pisały do ks. Godlewskiego:

Do wielebnego Księdza Plebana przy Parafii Wszystkich Świętych.
Uprzejmie prosimy Sz. Ks. Plebana o łaskawe udzielenie nam pozwolenia na kilkakrotne odwiedzenie ogrodu przy Kościele w soboty w godzinach rannych, możliwie wczesnych (6.30 – 10).
Tęsknimy trochę powietrza i zieleni. Duszno u nas i ciasno. Chcemy zapoznać się i zaprzyjaźnić z przyrodą.
Nie będziemy niszczyć zasiewów. Gorąco prosimy o nieodmówienie naszej prośbie.
Zygmuś, Semi, Abraszka, Hanka, Aronek
.
Zdjęcie górne z 22 lipca 1944 roku (robione o 11-tej).

Janusz Korczak - Kolce - Pajewski - дозволено цензурою Варшава 22 мая 1901 - Dzieci ulicy, the first printed book by Korczak

Korczak we 26 września 1896, podczas studiów medycznych, opublikował w tygodniku satyrycznym "Kolce" humoreskę "Węzeł gordyjski". Humoreska była jego debiutem pisarskim i zapoczątkowała twórczość publicystyczną. Kolce wydawał i drukował Aleksander Pajewski.
Humoreska Węzeł gordyjski była podpisana kryptonimem Hen. "Kolce" a własciwie "KOLCE - Tygodnik humorystyczno-satyryczny". Z pismem tym Henryk Goldszmit współpracuje do 1904; ogłasza tam około 250 tekstów (humoreski, felietony satyryczne) pod różnymi kryptonimami, m.in Ryk od podobnie jak Hen od Henryk).

W humoresce Węzeł gordyjski wyznawał Korczak: Jestem człowiekiem, którego niewypowiedzianie obchodzą sprawy wychowawcze.

Korczak w tej pierwszej humoresce przedstawił w niej obraz ogniska domowego, w którym w zastępstwie rodziców funkcje wychowawców pełnią m.in. niańki, guwernantki. Celem utworu było zachęcenie rodziców do poważniejszego zajęcia się wychowaniem dzieci. 

I niedługo później, w Spowiedzi motyla, w 1914 r., padło owo równie znamienne dopowiedzenie:

Zreformować świat – to znaczy zreformować wychowanie .

Korczak w "Kolcowych” felietonach (ich wybór jest w książce Koszałki opałki, 1905) z prześmiewczym humorem podejmował najbardziej ponure zagadnienia współczesności. A jednocześnie obnażał dwuznaczność takiego satyrycznego pisania o sprawach bolących, które łudziło czytelnika, że przez sam fakt lektury pozbywa się on już jakichkolwiek zobowiązań wobec świata.

Pierwsza powieść Korczaka to „Dzieci ulicy” była publikowana w odcinkach w 1901 roku na łamach czasopisma „Czytelnia dla Wszystkich” wydawanego również przez Aleksandra Pajewskiego. 

Kolce -Zapowiedzi dwóch powiesci wydawanych i drukowanych przez Pajewskiego.

Kolce - druk kolorowy i podobnie jak w innych numerach pisma data cenzury rosyjskiej (po rosyjsku).

дозволено цензурою meansr in old Russian (from Tsar time) разрешено цензурой - allowed by the censorship

Printing office by A. (Aleksander) Pajewski

дозволено цензурою
Варшава 22 мая 1901

Dzieci ulicy is the first printed book by Janusz Korczak, Warszawa, 1901.

дозволено цензурою means in old Russian (from Tsar time) разрешено цензурой - allowed by the censorship

Pierwsza powieść Korczaka "Dzieci ulicy” była publikowana w odcinkach w 1901 roku na łamach czasopisma „Czytelnia dla Wszystkich” wydawanego również przez Aleksandra Pajewskiego. 

"Czytelnia dla Wszystkich. Tygodnik literacko-powieściowy dla rodzin polskich” – czasopismo wyd. 1898–1905 w Warszawie; wydawca A. Pajewski, redaktor J. Śliwkowski, od 1902 wydawca i redaktor W. Umiński, 1905 S. Kozicki; kontynuacja tyg. „Romans i Powieść”; zawierało beletrystykę, artykuły popularnonauk., wiadomości społ.-kult.; do współpracowników należeli m.in.: S. Giller, A. Gliszczyński, J. Jankowski, R. Jungiewicz, J. Korczak, B. Londyński, J. Rembowska, L. Rygier, W. Wolski; od 1904 pismo zmieniło profil i stało się ilustrowanym magazynem kult.; 1905 wychodziło jako dziennik.


Korczak’s journalistic and literary output is extremely impressive. From an early beginning in 1896, Korczak wrote for Kolce (Barbs), a partly satirical periodical. By 1901 his initial occasional contributions had turned into a constant and regular torrent. He ran the ‘Felieton Kolcòw’ (Barbs Column), in which he wrote humorous sketches, small essays, dialogues and anecdotes. By 1904 more than 200 items had appeared in Kolce within the space of nine years.

In the years 1899–1901 Korczak published mainly in Czytelnia dla Wszystkich (Universal Reader), a weekly (by ed. Pajewski) with avowed popularization and social welfare goals. Janusz Korczaks articles were on social subjects, and often popular-scientific in nature.