Janusz Korczak i 22 lipca - Wiedział, że to może być Początek Końca
Janusz Korczak and July 22 - He knew, it was the Beginning of the End
July 22, 1942, Korczak’s birthday, marked the start of the Großaktion Warschau an annihilation of the Warsaw ghetto. Korczak wrote on that day:
July 22, 1942
Everything else has its limits, only brazen shameless-ness is limitless.
The authorities have ordered the hospital in Stawki Street to be cleared. And the head
doctor, a woman, was told to admit all the bad cases to Zelazna Street.
What do we do? Prompt decision, efficient action.
X and Z have 175 convalescent children. They have decided to place a third of them
with me. There are more than fifteen other institutions, but ours is nearby.
And the fact that over a period of six months the lady in question stooped to every
conceivable outrage against the patients for the sake of convenience, through obstinacy or
stupidity, that she fought with devilish cunning against my humane and simple plan—that
goes for nothing [……]
While I was out, Mrs. K. agreed to, and Mrs. S. proceeded to put in operation the
shameless demand, detrimental in the highest degree, harmful to their children and ours
[...]. .],
To spit on the floor and clear out. I have long been contemplating it. More—a noose,
or lead on the feet…….]
(It has come out incomprehensibly again. But I am too tired to write more.)
 |
| During the last three months of his life, Korczak was working on a manuscript that has become known as the Ghetto Diary. |
Azrylewicz died this morning. Oh, how hard it is to live, how easy to die!
Deltagare i "22 Juli" längs en gata som minns den mörka tiden. 265 000 (265 tusen) judar mördades i Treblinka under Großaktion Warschau som startade 22 juli 1942 och varade i 3 månader.
Band deltagarna bär med sig har namn, ofta i diminutivform, dvs barnnamn. Banden har hängts upp vid grinden av Korczaks barnhem i Warszawa. Många hade svårt att lämna ifrån sig banden, då det fanns så mycket sorg och smärta bakom varje i Förintelsen mördat barn vars namn stod på bandet.
Den Andra Generationen (Drugie Pokolenie) var en av huvudorganisatörer till 22 Juli marschen.
 |
| Deltagare i "22 Juli" vid Stawki (gatan) dvs där Umschlagsplatz låg
Two thousand from Poland’s Jewish community and other Poles gathered at Umschlagplatz, the site in Warsaw where Jews were loaded onto trains bound for the death Camp Treblinka. They then walked as a group to a former Jewish orphanage Dom Sierot run until August 5th by dr. Janusz Korczak, a Jewish educator and writer. Participants carried colorful ribbons bearing the first names of children like Ania, Bela, Blumcia, Lunia, Sabina, Aronek, Izio, Jakubek who died in the Holocaust and tied them to a fence at the orphanage.
|
 |
Ania, Bela, Blumcia, Lunia, Sabina, Aronek, Izio, Jakubek barnnamn i diminutivform vid staketet vid Korczaks Dom Sierot, Krochmalna 92 i Warszawa
Colorful ribbons bearing the first names of children like Ania, Bela, Blumcia, Lunia, Sabina, Aronek, Izio, Jakubek who died in the Holocaust tied them to the fence at the Korczaks Orphanage, Dom Sierot.
Na zakończenie Marszu Pamięci powiesiliśmy na parkanie otaczającym Dom Sierot Korczaka na Krochmalnej 92, wstażki z imionami dzieci wywiezionych z Getta do obozu zagłady w Treblince.
|
 |
| Under sommaren 1942 har 265 000 människor gått på den här gatan. Efter de fanns snart bara aska. |
Korczaks Dom Sierot, Krochmalna 92, Warszawa
 |
| Den tyska ordern från 22 juli 1942 om förflyttning till Öst - i verkligheten till Treblinkas gaskammare |
22 lipca 1942 roku Niemcy rozpoczęli masowe deportacje z Getta w Warszawie. W ciągu dwóch miesięcy do obozu zagłady w Treblince wywieziono z Warszawy ponad 265 tys. Żydów. Razem z zabitymi na miejscu liczba mieszkańców getta zmalała w trzy miesiace o 300 tysięcy.
Po wielkiej akcji, spośród 51 tysięcy żydowskich dzieci poniżej 10-tego roku życia ocalało tylko 500 dzieci.
 |
| Na zakończenie Marszu Pamięci powiesiliśmy na parkanie otaczającym Dom Sierot Korczaka wstażki z imionami dzieci wywiezionych z Getta do obozu zagłady w Treblince, dzieci, które znaliśmy, krewnych, o których slyszelismy lub czytalismy. Piękna powstała barwna tęcza, a ja się zastanawiam czemu w dzieciństwie i młodosci, tak z nami o tym straszliwym czasie nie rozmawiali nasi rodzice, krewni, lub nauczyciele? |
 |
People attached ribbons with Jewish names onto the fence of a former Jewish orphanage Dom Sierot run by Janusz Korczak, during final commemorations marking the 70th anniversary of deportation of Jews from the Warsaw Ghetto to the Treblinka death camp
|
