Goebbels i Anielewicz - Pierwsze "starcie" w 1934 roku w Warszawie. Opowiada Anna Bajer - nauczycielka Mordechaja Anielewicza w gimnazjum Laor w Warszawie.

Minister propagandy Niemiec Joseph Goebbels w towarzystwie polityków, dyplomatów i wojskowych składa wieniec na Grobie Nieznanego Żołnierza. Widoczni m.in.: poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny Niemiec w Polsce Hans Adolf von Moltke, niemiecki attache wojskowy gen. Max Schindler, generał Czesław Jarnuszkiewicz oraz komisarz Rządu na m.st. Warszawę Władysław Jaroszewicz. / Narodowe Archiwum Cyfrowe

 

Tekst

Anna Bajer - nauczycielka Mordechaja Anielewicza w gimnazjum Laor w Warszawie opowiada:

Chłopcy uprzedzają, że pragną odpowiednio przywitać przyjazd Goebbelsa do nas i dlatego, by uniknąć nieporozumienia, proszą o pozwolenie.

Nim zdążyłam cokolwiek odpowiedzieć, rozległo się zgodne, gwałtowne kilkuminutowe tupanie.

Taką chorągiew wywiesił przyszły Wódz Powstania Żydowskiego w getcie na cześć wielkiego przedstawiciela “kultury” hitlerowskich Niemiec.

Demonstracja trwała krótko, zdążyłam jednak uchwycić wyraz twarzy skupiony, poważny, niemal bojowy.

I potem jakby nic nie zaszło, wrócili wszyscy do normalnych zajęć szkolnych.

Słowo, “Baczność" zostało rzucone, przysięga podjęta, młody Wódz czuwał, by została spełniona.

Anna Bajer, teacher of Mordechaj Anielewicz remembers:

The boys warn that they want to welcome Goebbels' arrival to us properly, and therefore, in order to avoid misunderstanding, they ask for permission. Before I could answer anything, there was a concordant, rapid stamping for several minutes. Such a flag was raised by the future Leader of the Jewish Uprising in the ghetto in honor of the great representative of the "culture" of Nazi Germany. The demonstration lasted a short time, but I managed to catch the expression on the face focused, serious, almost combative. And then, as if nothing had happened, everyone went back to normal school activities.
The word "Attention" was uttered, the oath taken, and the young Leader saw to its fulfillment.

אנה באייר, המורה של מרדכי אנילביץ' זוכרת:

הנערים מזהירים שהם רוצים לברך את הגעתו של גבלס אלינו כראוי, ולכן, כדי למנוע אי הבנה, הם מבקשים רשות.

לפני שהספקתי לפעול, נשמעה דריכת רגליים, קולנית ומהירה למשך מספר דקות.
דגל כזה הונף על ידי מנהיג המרד היהודי לעתיד בגטו לכבוד הנציג הגדול של "התרבות" של גרמניה הנאצית.

ההפגנה נמשכה זמן קצר, אבל הצלחתי לתפוס את הבעת הפנים ממוקדת, רצינית, כמעט קרבית.

ואז, כאילו כלום לא קרה, כולם חזרו לפעילות בית ספרית רגילה.

המילה "תשומת לב"נאמרה, השבועה נשבעה, המנהיג הצעיר דאג למימושה.