 |
| Na poddaszu Domu Sierot, za charakterystyczną mansardą, znajdował się pokój Korczaka. |
| Na poddaszu Domu Sierot, za charakterystyczną mansardą, znajdował się pokój Korczaka. |
Na poddaszu Domu Sierot, za charakterystyczną mansardą, znajdował się pokój Korczaka. Janusz Korczak mieszkał tu do 1932 roku. Po wojnie budynek został relatywnie szybko odbudowany. Niestety bez poddasza i z Salą rekreacyjną przebudowaną na salę filmową. Po odbudowie, budynek został przeznaczony na szkołę partyjną PPS a następnie PZPR. W 1958 roku po kolejnej gruntownej przebudowie w budynku otwarto tam Dom Dziecka im. Janusza Korczaka.
Na powojennych fotografiach budynku Domu Sierot widać wyraźnie, że budynek na Krochmalnej 92 był wypalony, ale stan murów i belek stropowych, nośnych, był relatywnie dobry. Dach i poddasze należało odtworzyć. Niestety, w projekcie odbudowy z 1947 roku postanowiono zburzyć "Pokój Korczaka" i zniwelować mansardę mimo że jej tak charakterystyczna część fasady z trzema oknami bardzo dobrze się zachowała. Zachowała się również zachodnia ściana mansardy, widać to wyraźnie, jako cień na powojennym zdjęciu lotniczym.
Na powojennych fotografiach budynku Domu Sierot widać wyraźnie, że budynek na Krochmalnej 92 był wypalony, ale stan murów i belek stropowych, nośnych, był relatywnie dobry. Dach i poddasze należało odtworzyć. Niestety, w projekcie odbudowy z 1947 roku postanowiono zburzyć "Pokój Korczaka" i zniwelować mansardę mimo że jej tak charakterystyczna część fasady z trzema oknami bardzo dobrze się zachowała. Zachowała się również zachodnia ściana mansardy, widać to wyraźnie, jako cień na powojennym zdjęciu lotniczym.
Przypominam że Dom Sierot to własność Towarzystwa Pomoc dla Sierot do 1945 roku. Podobnie do tego towarzystwa należały inne nieruchomości i place na terenie Warszawy.
