 |
| Rozstrzelanie to egzekucja lub zabójstwo wykonane przy użyciu broni palnej (zwykle karabinu lub pistoletu). |
 |
| Rozstrzelanie to egzekucja lub zabójstwo wykonane przy użyciu broni palnej (zwykle karabinu lub pistoletu). |
 |
| Lipiec 1942 - Zgony i postrzelenia. |
 | |
|
 |
| Wrzesien 1942 - Zgony i postrzelenia |
Postrzelani. W getcie warszawskim ponad 10 tysięcy osób zginęło w wyniku "postrzeleń". W dokumentach Oneg szabat jest pełna statystyka "zgonów". M.in. jest oddzielna rubryka "Postrzelani". Pozstrzelani oznacza jednak w tym wypadku rozstrzelani lub zastrzeleni. Patrząc na dokumenty z Oneg Szabat liczba postrzelonych w sierpniu w stosunku do zgonów naturalnych i samobójstw w miesiącu sierpniu 1942, była 51 % a we wrześniu 74.1%.
Główna różnica między słowami "postrzelenie" a "zastrzelenie" dotyczy skutku użycia broni palnej.
Postrzelenie oznacza zranienie kogoś strzałem z broni palnej. Osoba postrzelona doznaje obrażeń, ale przeżywa.
Zastrzelenie oznacza pozbawienie kogoś życia przy użyciu broni palnej. Skutkiem jest śmierć ofiary.
Można to podsumować następująco: Postrzelenie to trafienie pociskiem, zranienie.
Rozstrzelanie to egzekucja lub zabójstwo wykonane przy użyciu broni palnej (zwykle karabinu lub pistoletu). Rozstrzelanie to pozbawienie kogoś życia przy użyciu broni palnej podczas egzekucji.
Główna różnica między słowami "postrzelenie" a "zastrzelenie" dotyczy skutku użycia broni palnej.
Postrzelenie oznacza zranienie kogoś strzałem z broni palnej. Osoba postrzelona doznaje obrażeń, ale przeżywa.
Zastrzelenie oznacza pozbawienie kogoś życia przy użyciu broni palnej. Skutkiem jest śmierć ofiary.
Można to podsumować następująco: Postrzelenie to trafienie pociskiem, zranienie.
Rozstrzelanie to egzekucja lub zabójstwo wykonane przy użyciu broni palnej (zwykle karabinu lub pistoletu). Rozstrzelanie to pozbawienie kogoś życia przy użyciu broni palnej podczas egzekucji.
W tabelach Oneg Szabat postrzelenie jest jednoznaczne ze zgonem! Zgon oznacza trwałe i nieodwracalne ustanie wszystkich funkcji życiowych, takich jak krążenie krwi i oddychanie. Może być wynikiem chorób, urazów, starzenia się lub rozstrzelania (postrzelenia).
Podczas Wielkiej Akcji Likwidacyjnej (niem. Grossaktion Warschau), która trwała od 22 lipca do 21 września 1942 r., egzekucje były integralną częścią masowego procesu eksterminacji i deportacji Żydów z getta warszawskiego.
Wiadomo że głównym celem Wielkiej Akcji była wywózka ludności żydowskiej do obozu zagłady w Treblince a nie egzekucje wewnątrz getta. W czerwcu 1942 roku, miesiąc przed początkiem Wielkiej Akcji policja i SS dokonali egzekucji grupy 53 osób, które zostały wywiezione na Umschlagplatz i tam rozstrzelane. Chodziło tutaj głównie o wywołanie pewnego rodzaju paniki w getcie. Przez ekstra zastraszenie Niemcy w ten sposób chcieli złamać wszelaki opór i poprzez ślepe podporządkowanie się mieszkańców Getta i przyspieszyć proces "przesiedlania" Żydów.
Inne rozstrzelania miały charakter doraźny i towarzyszyły opróżnianiu poszczególnych części getta, ulicznym łapankom oraz spędzaniu ludzi na Umschlagplatz. Zabijano Żydów stawiających opór, próbujących ucieczki, ukrywających się, a także chorych, starszych i niezdolnych do marszu.
W 1942 roku w Getcie Warszawskim strzelano (Niemcy, Ukraincy i Lotysze) do ludzi którzy próbowali ukryć się przed deportacją do Treblinki. W indywidualnych egzekucjach rozstrzeliwano też zupełnie przypadkowe osoby.
Wiadomo że głównym celem Wielkiej Akcji była wywózka ludności żydowskiej do obozu zagłady w Treblince a nie egzekucje wewnątrz getta. W czerwcu 1942 roku, miesiąc przed początkiem Wielkiej Akcji policja i SS dokonali egzekucji grupy 53 osób, które zostały wywiezione na Umschlagplatz i tam rozstrzelane. Chodziło tutaj głównie o wywołanie pewnego rodzaju paniki w getcie. Przez ekstra zastraszenie Niemcy w ten sposób chcieli złamać wszelaki opór i poprzez ślepe podporządkowanie się mieszkańców Getta i przyspieszyć proces "przesiedlania" Żydów.
Inne rozstrzelania miały charakter doraźny i towarzyszyły opróżnianiu poszczególnych części getta, ulicznym łapankom oraz spędzaniu ludzi na Umschlagplatz. Zabijano Żydów stawiających opór, próbujących ucieczki, ukrywających się, a także chorych, starszych i niezdolnych do marszu.
W 1942 roku w Getcie Warszawskim strzelano (Niemcy, Ukraincy i Lotysze) do ludzi którzy próbowali ukryć się przed deportacją do Treblinki. W indywidualnych egzekucjach rozstrzeliwano też zupełnie przypadkowe osoby.
